форма (имн.) - станува (гл.)

Во секој случај, движењето веќе не се сфаќа според некаква аксиоматика на стварното, како што тоа би сакал наивниот натурализам на футуристите, туку според една аксиоматика на можното каде што објектот и формата стануваат функции на просторот и набљудувачите, и каде што сѐ се менува во зависност од точката на гледање на „набљудувачот што прави слика” и во зависност од оптичкиот апарат што го користи.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)