храна (имн.) - надвор (прил.)

Дури и ќе ѝ ставам храна надвор.”
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Ако не беа тука кога таа ја ставаше храната надвор, таа ќе ги повикаше како да беа деца што играат во дворот и, штом ќе го слушнеа нејзиниот глас, тие како стрели долетуваа од дрвјата.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Но, тоа не ми пречеше веднаш да се фрлам на креветот и таму да останам сé додека приквечер не ми загргорија цревата и не ме потераа во потрага по храна надвор меѓу луѓето.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)