цар (имн.) - стане (гл.)

А тебе кога ќе те фатам, жив ќе те спалам во огин.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Царот стана. Беше замислен: „Сега можеш да ми покажеш што си видел.“ Минаа низ градината, преку тревникот и малиот мост, потоа низ коријата, и на крајот се искачија на една мала нагорнина.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Кога стасал пред царот, царот станал, го погледнал од сите страни, се свртел неколку пати околу него и си рекол в себе си: „Море, ама мажетина! Па уште и убав.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)