цигара (имн.) - во (предл.)

Бети, биди љубезна и раскажи ни!
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Од прозорецот на првиот кат ги посматра една стара жена со седа коса.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Бети: Лани бев многу лоша, г-дине Тики. (Им сипува шампањ во чашите) Тики (Става цигара в уста): И?
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Таа држи цигара в уста.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Тргнавме натаму кон камбанаријата. Јас веднаш се искачив дури горе кај ѕвоното, а Јован остана долу, ја побара кутијата цигари во сините работнички пантолони и, откога ја најде, си извади цигара, зачуден од моето љубопитство.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Во Лерин запознав еден постар господин кој продаваше весници и цигари во трафика.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Запалив цигара во движење, го почешав носот, ја почешав брадата. Не знаев што да правам со рацете.
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)
Сега го гледав како става цигара во него.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Самиот си се виде како носи цела кутија цигари во џебот на кошулата, или во џебот на палтото, и како постојано има кибрит за себе, и како застанува во трафиките за да си купи кутија цигари.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Запали цигара и по неколку повлекувања ја изгасна цигарата во својата чинија со пита.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Но, денот си врвеше по старому и барабанџијата со својот оптегнат глас ја најави пак вечерната конференција на Народниот фронт,а на светлината од газиените лампи и вечерта сите селани продолжуваа да молчат и да чмурат со своите цигари во ќошковите на единствената поширока училница на основното училиште, како секоја вечер, ниеден од нив не велејќи НЕ.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Виното и цигарата во овој миг ѝ дојдоа одлично за да се смири.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Таа со чашата во едната рака и со цигарата во другата, уживаше во овие два омилени порока.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Има смешен мустак и постојано е со цигара во уста.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Затоа пред собраните зеници прскаа жолти тркалца, затоа устата однатре му ја збираше горчината на сите испушени цигари во тој ден.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Стави една цигара во устата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Вчера околу полноќ, онака, веројатно, околу десет и четириесет и пет... а не, ќе ве излажев... околу единаесет и три четврти јас се враќав од кино по вашиот плоштад и, значи, ене онде, неколку чекори од вашата куќа, од другата страна, - знаете, каде што е киоскот, - при светлината на уличната светилка, гледам, - и не можам на очите да си поверувам - стои со цигара в раце Барбашин.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Додека Едо буричкаше во моторот на колата оставена во дворот, му дојде жената на капетанот, бидејќи нероткиња, комишиите ја викаа Јаловицата, крупна, силна во нозете, со градите подвиснати бидејќи немаше градник, разградена со цигара во раката.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
„Зашто убаво се гаснат цигарите во месо.“
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
„Свири“, рече и го изгасна остатокот на цигарата во празната чаша.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Марија порасна зад тие очи и тихо, без молење, побара: „Остави го. Сега остави го.“
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Сите евтини алкохоли на светот. Сите цигари во колава.
„Курвите на ѓаволот“ од Елена Велјановска (2013)
Тишината ја прекинуваат езерските бранови.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Повлече длабоко од цигарата во која имаше ставено од своите тревки, седна полека и се загуби.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Водителот ја крие запалената цигара во шепата, нешто се договара со еден висок офицер.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Весна ги криеше цигарите во подрумот за да не ѝ ги најде мајка ѝ, та кога ќе одеше да земе нешто од подрумот, пушеше пред малото прозорче за да излегува чадот надвор.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
ТЕОДОС: Не можам, кашлам...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
ПЕТРИЈА: (Со цигара во устата, витка друга.) Сите тргаат тутун само кумот нема цигара.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Знаев дека тоа е невозможно, па сепак, кога третиот ден по смртта на дедо ми Баџак тато нѐ однесе во дедовата куќа во Влае, одев од соба в соба и внимателно разгледував да не најдам некоја трага од присуството на дедо ми што би значело дека тој сепак е жив: некоја недопушена цигара во пепелникот, тукушто соблечена кошула, чорапи свиткани и ставени во „беж“ еспадрилите што најчесто ги носеше, очила врз отворениот весник на канабето во дневната соба, недоиспиено, сѐ уште топло кафе...
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
- А Љупчо, каде отиде?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Седевме двете на терасата под лозницата, таа го пиеше кафето и пушеше „сто цигари во минута”, а јас јадев лубеница и мислев што да сторам и како сето ова ќе заврши.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)