црв (имн.) - ја (зам.)

Тие паднаа во молк во кој можеа да си ја слушнат мислата, единствената мисла што им ја гризеше совеста исто како што црвот ја гризе срцевината на јаболкото.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Како што врвеа деновите, едно прашање како црв ја разјадуваше Марија.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)