црпка (имн.) - ја (зам.)

Погледнав во гробовите - ужасно: вода, и тоа каква вода! Сосем зелена и... па што натаму! Секоја минута гробарот со црпка ја исфрлаше.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Овој пат во третата класа погребуваа едно шестмина, меѓу нив генерал и госпоѓа.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)