час (имн.) - исчезнува (гл.)

Толе се изненади на неговата љубов и приврзаност, но за него таа беше бледа сенка од бело облаче, која за час исчезнуваше под светлите лачи на јулското сонце.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
По гредите на таванот над главата играше светлината со сенките, небаре духови кои час се подаваа, час исчезнуваа.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Тој час исчезнуваше, час се појавуваше, со денови го немаше, во мигови го имаше. Што правеше, никој не знаеше.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)