час (имн.) - тој (зам.)

Во таков час тој секогаш некако вардеше да ја скубне, измислуваше секакви итроштини, стоеше на нога, коњчето го тераше да наведнува глава, да биде учено момче, да поздравува ученици, зашто тоа се многу учени луѓе, умни, зашто младите момченца се исто така едни такви добри коњчиња, благородни.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
По половина час тој го водеше коњот за улар.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Враг беше стариот, а и часовите тој умееше да ги направи богати, со содржина, многу интересни.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Проклет да бидам, тој час тој не беше тука, беше отпатуван.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Во тие часови тој беше сосема сам, напуштен од сите.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)