час (имн.) - уво (имн.)

Се разби-ра, спиеше будно: секој час ушите ги начулуваше при најмал шум што би го произвел стопанот превртувајќи се во постелата или менувајќи го ритмот на дишењето.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)