час (имн.) - во (предл.)

Доставувањето до адвокат може да се изврши и со предавање на писменото на лицето кое извршува какви било работи во неговата адвокатска канцеларија (чл. 134, ЗПП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Работникот не може да стапи на работа пред да се склучи договор за вработување и пред работодавачот да го пријави во задолжително социјално осигурување! (чл. 13, ст.1-3 и ст.7 од ЗРО).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Прекувремената работа може да трае најмногу 285 осум часа во текот на една недела и најмногу 190 часа годишно – освен за работите кои, поради специфичниот процес на работа, не можат да се прекинат или за кои нема услови и можности да се организира работата во смени.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во принцип, страните можат да го откажат договорот со отказен рок, кој започнува да тече наредниот ден од денот по врачувањето на одлуката за отказ и за кое време работодавачот е должен да му овозможи на работникот отсуство од четири часа во текот на работната недела – заради барање на ново вработување.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Доставувањето се врши секој ден од 6,00 до 21,00 часот во домот или на работно место на лицето до кое треба да се изврши доставувањето или во судот кога тоа лице ќе се затече таму или на кое било друго место.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Заверена фотокопија од пријавата му се врачува на работникот, во рок од три дена од денот на стапувањето на работа...
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Но, секоја од договорните страни може да го откаже договорот за вработување само во целост.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Час подоцна, за тоа ѝ пишав и на Агна: „Луѓето во Маказар, такви какви што се, гневни, а некадарни да го преземат она што треба и во часот во кој што треба, можеби заради долгата историја на исплашеност, се јадат меѓу себе како шкорпиите што си ја јадат сопствената опашка.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Велат дека речиси секој жител на градот барем еднаш неделно поминува по неколку часа во ладовините на оваа планина.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Таа е како еден цел град, во неа можат да се минат многу пријатни часови во посматрање на електрониката, на луѓето, на безбројните бистроа, бутики...
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
На овие улици можат да се минат многу пријатни часови во разгледувањето на литературата во книжарниците, кои се отворени цела ноќ и секогаш се опседанти со купувачи.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Цигарата час во рака, час во уста – низ плоштадот зачекорив.
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)
Часовите в училиште не знам како минав.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Има мигови, значи, кога нема што да се каже па наместо тоа, низ празната линија на телефонот, го слушаме својот молк кој јасно нè поучува: исто како и небото - дека и земјата врз себе ќе ја носиме... * * * Тој веќе му се радува на светиот оган кој ги спепелува сите сеќавања, ги осмислува сите бегства и во прегратка со пламенот постапно ги распознава сите мисли и зборови кои кажуваа дека има час во кој веќе ништо друго не може да се случи - освен да се догори.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Увезените турски сапуници толку го шашардисуваа Македонецот што улиците во вечерните часови во градот беа речиси празни.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Тој час во прозорецот удри со писок изгладнето врапче.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Тој виновно се врти на местото, скришум гледа час во старецот, час во неговата жена која се движи лесно, нечујно, - ја реди табаката, да го почести со слатко.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Додека невенчаната снаа, сè уште расплакана и така неповрзано, ѝ расправаше на жена му како била на часови во Академијата, како на враќање навратила на пазар или во продавница да купи нешто за јадење, како го затекнала Нака неподвижен на троседот, како ѝ се сторило дека не дише и како избезумена сепак била толку присебна да викне Брза помош, а неа еве уште ја нема - Гого седна до синот и лесно го поттурна по рамото, како да сакаше да му каже: доста се поигрува со нив и се преправа дека му е лошо.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
- Табакера! - му светна на генералот, гледајќи час во цигарата час во Боге.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Среќа што е полициски час во целата окупирана земја, па грмежот не може да го слушне никој освен Црн Врв.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Дење и ноќе гледаше час во извишената Тврдина, на другиот брег од реката, час во забрзаните води по кои, некогаш, ги испраќаше кон морето и своите забрзани размислувања за заминувањето.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
И така, бива-небива, се плискаа момчињата околу половина час во студениот вир, се измокрија и кога веќе не можеа да ја поднесат студената вода, кренаа раце и излегоа на ливадата.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
1949 - 1952 Ботеро ги плаќа своите часови во лицејот Сан Хозе де Мариниља цртајќи за периодиката.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Времетраење на дејството: помеѓу два или три часа додека се достигне кулминацијата, ефектите обично траат до 12 часа во зависност од неговата чистотија. Законски статус: Класа А. 134 Margina #8-9 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Во друг кадар мажот телефонира од работа дома: од неговото лице се избришани сите траги на навредената измаченост: тој е насмеан, опуштен, сигурен (не трча секој час во WC).
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Работното време кое ги надминува законски утврдените 40 работни часа во една работна недела се засметува и надоместува во пократко работно време во други работни денови или преку слободни работни денови за времетраењето на договорот за вработување, а прераспределените работни часови не се сметаат како прекувремена работа и за нив не се наплаќа додаток на плата, со што директно се укинува прекувремената работа за оваа категорија работници, како посебен услов за работа кој согласно чл. 106 од ЗРО треба да биде соодветно надоместен.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Ако тоа не е можно тогаш работникот 37 треба да биде изземен од нормалниот тек на работата за времето кое е неопходно за да се заштити неговото здравје (чл. 29 од ЗИДЗРО/септ.10); в) дотогашното право на одмор меѓу два дена во траење од најмалку 24 последователни часа за работник кој сеуште не наполнил 18 години, сега беше заменето со понеповолната формулација со која на овие работници им се пропишува право на одмор од 16 последователни часови во текот на период од 24 часа (чл. 32 од ЗИДЗРО/септ.10).
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Дополнително се пропиша дека работното време на овие лица не смее да надмине осум часа во период од 24 часа. (чл. 8 од ЗИДЗРО/фев.10).
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
При секое среќавање, тие поминуваа по неколку часа во контемплативен разговор, така што се разделуваа веќе по малку духовно исцрпени и поради тоа што средбите не им беа многу чести.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
За час во сите ближни села толку бргу, ене, стигна тој несреќен и кобен глас.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Земи, направи ама и кажувај. (Сите нетрпеливо чекаат и час го гледаат во устата, час во рацете).
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Овие игри му причинуваат многу поголемо задоволство отколку часовите во приватната академија Јулијан.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
На Монмартр ќе научи да игра и билијард.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Гледавме стрештено час во логотетот, час во Лествичникот чие лице сјаеше од гордост и самовозљубеност.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Гледајќи час во водопадот, поттикнат од блаженото чувство праша: -Зошто се чувствувам среќен во моментот кога ќе се присетам на мојата Ирена! Објасни ми?
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Јадев како кучињата скитници, без ред во оброците, без место за јадење, не го знаев местото во домот ниту пак часот во кој загризував во храната, џвакав, голтав.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ме болеше насетувањето дека брат ми и јас се разделуваме, беше тоа прво сознавање дека тој и јас ќе тргнеме по одделни патишта и таа помисла болеше.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Почувствував како цел еден свет што го исполнуваше моето детство – часовите во кои брат ми учеше во својата собичка а јас седев во аголот и го набљудував како бесшумно ги придвижува усните додека чита, часовите во кои ми ги пренесуваше знаењата, нашите лежења на креветот додека чувствувавме дека никогаш нема да се раздвоиме – се изгасна засекогаш.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Во деновите кои се прелеваа еден во друг чекорев по улиците, со наведнат поглед со каков што чекорат осамените, небаре мислат дека изродство од светот им е втиснато во зениците.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ѕиркаше чес во мене, час во гробот како да очекува некој шум или некој знак за којшто дошол или очекува да го слушне или да го види.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Утрото, дваесет и шестиот ден од месеца цутара, втората година по Големата војна, миропомазаната жена на Пане Липовдолски (одамна упокоен) осудесет и едно годишната Лена, шевелеше низ куќи, се вѕираше час во ноќвите, час во амбарите, во потонот, во малата и големата одаја, во гредите над чардакот, по ќошињата на дворот.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Во записот ја опишал својата судбина и го оставил аманетот, што во тој суден час и суден ден го прочитал (доведен од судбината) умниот и учен гостин од Индија, за да го одведе нашиот другар истиот ден и истиот час во палатите дедови, во одаите царски.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Гледаше час во касапите, час во добичето, растреперен, исплашен.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Лишен од волја, од желби, празен и опустен, се влечкаше час во минатото час во сегашното.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Ама тој исти час во ноќта означува ѓаволско време, а мене баш тогаш ми се случуваат работи... онака, на правдина.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Колата и коњите најнапред, а ние, сватовите, пред фрижидерот, со рака на половината - жените потклекнати, а мажите час во воздух, час на коленици, во „листер“ костуми.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
На сета исцрпеност од мачењето што трае со часови во предродилната сала, каде освен блискиот „дејт“ со сопствените маки, сведок сте, сакале или не, и на малтретирањето на сите што решиле токму денес да слават роденден во следните години, да сечкаат за „руска“ и „француска“, да месат кифли од киснато и лиснато тесто и да матат жолчки и белки за Васина и Реформ торта.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Во собата, пет со четири, чекорев од избледениот гоблен до печката и пак назад, од час во час, и си ги броев чекорите. Најспокојно размислував во движење.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Секој чекор низ стрмните страни од час во час стануваше сѐ понесигурен, опасен, па колоната сѐ повеќе се развлекуваше.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Саво, кој беше на средината од двата разговорни пара, како џокер се уфрлуваше час во едниот, час во другиот разговор.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Секојдневно поминувам по неколку часа во градинава.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ти подаруваат потреба да ги навиваш од ден на ден, обврската да го навиваш за да остане она што е; ти ја подаруваат опсесијата да ЧАСОВНИК проверуваш колку е точно часот во излозите на златарите, вестите од радиото, преку телефон.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
И покрај лошата врска, добро разбрав оти оваа талентирана девојка (која на практичните факултетски часови во гимназијата, го освојуваше вниманието на учениците повеќе од било која искусна професорка) беше во ментална криза заради невработеност.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Светлоста во одајата се менеше од час во час.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
- Здраве, господарке, - се спушти на коленици и гардистот со црвени очи. – Здрав и пркосен.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Сонот се повторуваше од час во час, до осамнување, кога Шарлаган- кан не разбуди.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Го оставивме и воспоставивме врска со групата што ја спушташе и ја извлекуваше железната крошна низ вертикалниот отвор.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Проклет да бидам, тоа беше најрадосен час во мојот живот.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Проклет да бидам, тоа беше радост. Ноќите поминати на таванот беа најубавите часови во домот.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Настануваше најглувиот час во домот. Проклет да бидам, сѐ молкнуваше.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Тој час во северната соба одекна силен аплауз - ура, ура, ура!
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Мораше по стопати да стои на час во аголот, одделен, по казна.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Но јас сакам да ви ги изнесам само оние часови во домот, само оние проклети часови поминати во домот, господе, та ние и немавме други часови, чесен другарски збор, само оние часови додека дојдовме до Сентерлевиот рид.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Поминав еден час во чекање. Никој не се појавуваше во салонот. Денот беше прекрасен.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Беше баран речиси од сите дипломати поради Арапската Лига, блиските односи со Арафат, уште од Каиро, кога овде беше амбасадор на Алжир, силните врски со владејачките личности во арапскиот свет.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Бев меѓу привилегираните амбасадори што ме примаше Лакхдар Брахими, макар во 21 часот во седиштето на Арапската Лига.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Прустовски како да сакаше од вкусот на жамбонот и свежиот, крцкав багет во устата, да го поврати некогашното париско време, но тоа најмногу му успеваше кога ги прелистуваше книгите, губејќи ја во тие мигови претставата за времето, наоѓајќи се час во поранешното, час во сегашното време.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во собата, пет со четири, чекорев од избледениот гоблен до печката и пак назад, од час во час, и си ги броев чекорите. Неспокојно размислував во движење.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
БАВНО ПРИБЛИЖУВАЊЕ ДО ЖРТВАТА 29 март, 23 часот Во раката чувствуваше како ми расте машкоста, обидувајќи се со меки и бавни движења на дланката и на долгите, необично топли и нежни, негувани прсти, да одговори на тој порив во знак на радост како прв пат сега да се накрева со таква сила она по кое таа толку многу копнееше.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Можеше да помине шест часови во скривалиштето и уште девет часови во сопствениот кревет.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
И така, една вечер еднаш неделно, Винстон минуваше по четири часа во парализирачка здодевност, навратувајќи едно на друго мали парченца метал кои веројатно беа делови од запалка за бомба, во една промајна, лошо осветлена работилница, во која удирањето на чеканите мачно се мешаше со музиката од телекраните.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Книгата ја споменаа повторно дури откако поминаа половина час во креветот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Сите во Одделот за документација работеа по осумнаесет часови во дваесет и четири часа, со два прекина од по три часа за спиење.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Зарем не би требало во дваесет и еден часот во август месец да почнува да се стемнува?
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Њујорк ти вдахна сила и живост да го видиш и почувствуваш, да уживаш неколку часови во него.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Чекавме неколку часа во Истанбул за нашиот лет до Скопје, каде што пристигнавме уморни доцна навечер.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Извршувањето на сите претходно наброени услуги е од краткорочен карактер (чл. 27, 28, 29, 31), а при случајот на работа на странци кои во РМ студираат нема потреба од дозвола за работа до- колку целокупниот период за вршење на такви работи не е повеќе од 10 работни часа во текот на една недела (чл. 30).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Во 1998 должината на ова отсуство беше утврдена на четири часа во текот на работната недела, а одредбата за потребната „согласност со колективен договор“ беше избришана како непотребна!? (чл. 5, ЗИДЗРО/98).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Уште една промена кај оваа материја настана со измените на овој закон – имено, во октомври 2009, максималното траење на прекувремената работа се скрати од десет на најмногу осум часа во текот на една недела (чл. 5, ЗИДЗРО/окт.09); д) во август 2008 се избриша изречната забрана која предвидуваше дека работникот во ноќна смена смее да работи најдолго една недела (чл. 11, ЗИДЗРО/авг.08). 17 Тука ќе го спомнеме и воведување- 17.  ССМ реагираше дека работникот може да биде принуден да работи ноќна смена во текот на целата година.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Реалноста е уште посурова ако се има предвид дека голем број граѓани се дел од „сивата економија“, која 33 г) исто така, за прв пат, изречно се предвиде дека работниците на кои работодавачот не им исплатил плата и не им уплатил придонеси од плата три месеци последователно, имаат право да покренат иницијатива, пред надлежен суд, за престанок на работодавачот (пр. стечај) – чл. 67, ЗРО/05; д) не се даде доволен аргумент зошто е избришана одредбата која предвидуваше дека на работникот му припаѓа зголемена плата за работа во деновите на празници во кои не се работи, за ноќна работа и за работа подолга од 40 часа во работната недела, во висина утврдена со колективен договор (чл. 82, ЗРО/03 – Пречистен текст); ѓ) според ЗРО (1993) работниците имаа право на надоместок на плата за време на прекин на работа до кој дошол без нивна вина – на пример, при недостаток на енергија, суровини, репроматеријали или отстранување дефекти – но, висината на надоместокот не беше утврдена (чл. 73, ЗРО/93).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
- Ве молам, строго да се придржувате на часот во кој Марија ќе ги зема овие лекови, што ќе ви ги дадам.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Секакви чувства ѝ се мешаа. Менувајќи се од час во час. Ѝ беше жал за нејзините.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Веројатно во него на прво место била веста за да се израдува татко - дека веќе ги посетувам часовите во машката гимназија Цветан Димов , а потоа за тоа дека парите што ги носев со себе веќе ми се при крај, дека повеќе сум гладен отколку сит ( леблебија за 20 динари), дека кај Нанчо спијам на гола земја откако ја сметувам косата што ја стрижи преку ден, ама дека и тоа во последно време сака да ми го откаже оти не му е пријатно да бидам сведок на она што го прави со некои прибрани жени од железничката станица во заградениот дел со обична хартија за завиткување!
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Симка поминува часови во нестрплива возбуда, мислејќи на Костадиновото враќање)
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
(Го наместува Колета на прозорецот).
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Зошто инаку состојбите на пазарот би биле секој час во неизвесност и пред ризик од доживување инфлација или дефлација?
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Половина час во таксито, со Ева, Лех и возачот, бргу ме увери во точноста, но и во непотполноста на препораките на сопатничките од авионот – Полјаците се учтиви, но и весели и зборлести.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
А место кока кола – јогурт! – му вели Димитар на другар си што за час „смачка“ една четвртинка со сирење.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Ваква беше неговата работа: стануваше во пет часот во студеното и сѐ уште темно утро и се миеше со топла вода ако работеше грејачот или со студена ако грејачот не работеше.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Гледај, ќе одиме со пладневната ракета во Л.А, со хеликоптер во два часот во Санта Барбара, со авион во девет во Енсенаду и таму ќе ја минеме ноќта!“ 71
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
И четири часа во жештина летна планините ечат и бојните труби, и екотот страшен со викот се сретна, во усои горски со одек се губи.
„Локвата и Вињари“ од Лазар Поп Трајков (1903)
- Ми се чини дека гледа ту во небото, - реков - час во бескрајот на морската шир и мрда со усниете...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Часовите во училиштето не знам како минаа.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Ракавите ѝ беа засукани, а околу неа како одеднаш да се имаа создадено неколку крпи и кофа.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Не си му кажала? - тетка Марија продолжи да се смее и да гледа час во мене, час во тетка ми, која имаше поцрвенето лице од лутина и молчеше.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Запираме пред албанската гранична рампа.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Не напушти Фатмира, погребот е утре, во 11 часот во Поградец!, пишува кратко во телеграмата.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Да влеземе ли во вашата училница каде што учите, каде по неколку часови во денот поминувате сите?
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
_____ 9 Ни мајката Перса ни мајката Пелагија не мораа да го молат дедо Господ да направи убаво време во денот кога ја однесоа малечката Пелагија на првиот час во училиштето.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Не ја потсетува зошто таа не дошла да го донесе Дончо на првиот час во училиштето туку ја испратила Митра, не почнува разговор за тоа што децата не се во едно одделение а не ѝ ни кажува дека на Пеличка ѝ се падна една многу добра учителка, Како онаа од Долнени, сакаше да проговори.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Тој зимите ги минува час во Одрин, час овде, климата овде многу му погодува.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Ако се работеше за чумата, таа црна гостинка што везден ја носеа од истокот и Стамбол, туку си шараше без престан низ Скопје, час во едно, час во друго маало, и додека не збувнеше наеднаш насекаде ја сметаа за зло што се совладува.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Кога ќе ја прашав, што гледаш, зар не ти се здосади сè истото да го гледаш, таа ќе ми одговореше дека „не е тука, туку некаде далеку, секаде каде што ќе посака да биде”.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Таа знаеше сосема да „замине во мислите”, ѝ се случуваше со часови во Маврово да седи и да гледа во една точка.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Следниот половина час во глава ми се сврте целиот филм.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)