чекан (имн.) - го (зам.)

Во главата му се тркалаа, судираа и како со чекани го биеја зборовите на газдата: “Утре да излезеш само со пет души.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Како тежок железен чекан го удираа сега по глава особено последните зборови на Делчев: „Сенародното востание во 1903 ќе биде пребрзано...“
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)