челик (имн.) - или (сврз.)

Кога во куќата, меѓу подароците, се најде поповиот главурдест јавач од јасеново дрво, музикантот се закикоти покажувајќи им ги на општо задоволство на децата забите обложени со челик или сребро или некој друг бел метал и се обидуваше со здравата нога да ја допре под маса стапалката на невестата: кумови се, значи род со различна крв.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)