човек (имн.) - ми (зам.)

Толку за сега. Потаму ќе ти јавам ако излезе нешто ново, а и ти веднаш чини абер ако забележиш нешто слично во твојот мудурлак".
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Овој час наш човек ми кажа дека овие дни — салам и тој не знае кога — ќе имаш гости од планина.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
А мој човек во истиот вод ми рече дека некои кога треба да одат на стража, се прават болни и тој, мојот човек ми го даде и ова писменце. Еве што пишува.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Нејсе, младиот човек ми помагаше да ги одвртам стутканите панталони и да ги закачам на закачалки, да ги наредам по гардероберите, да ги испрскам со топла вода и да чекам до 9 часот да се испеглаат сами од себе.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Јас сега застанав и не им верувам на очиве: човеков ми личи на Михајло Горачинов.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се утарам така, а луѓето ми ги снемува.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И, тогаш, возот почна да забрзува, народот да заостанува и човекот ми се загуби.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Луѓето ми зборуваат нешто, сакаат на друго да ми го тргнат умот, ама јас сум оглувела, никого не слушам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
„Драги Илија, писмото твое што си ми го испратил по човеков ми го донесе и многу се зарадвав кога научив дека си бил жив.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Човекот ми е испуштен, разодврзан во снагата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)