чудо (имн.) - со (предл.)

Чудото со шепот почнуваше, завршуваше со гласна смеа.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Чудото со шепот почнуваше, завршуваше со гласна смеа.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
И добиваш желба да те даруваат твоите деца со такво чудо со проѕирен поглед.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)