шише (имн.) - или (сврз.)

Човекот е пијан, со крвава рака (од искрценото шише или од ударите по металниот знак).
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Само да види шише или паурче и ќе го фати, ќе се опијани.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Недостигот од течна храна го надоместуваа - наутро, пред да појдат на снимање, по обилниот појадок, со планински чај што сами си го береа патем и сами си го вареа во лимени чапчиња; навечер, кога ќе се вратеа капнати од терен и кога имаа време да си ги подгреат месните конзерви, со по некое шише или балонче вино од непознато потекло, за кое Геро не кажуваше од каде го наоѓа - дали преку врски со магазионерот, дали под тезга од кооперацијата или пак од некој селанец, кој брзаше да си ја доцеди бочвата пред да му ја исуши некоја реквизиторска инспекција или пред да му ја потопи идното езеро.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
За услугите што им ги вршеше, му плаќаа добро, а често и го честеа: му даваа шише или пагур со ракија да се напие; бидејќи ракијата беше различна по јачина и од различни плодови: слива, муренка, грозје - тој само ќе ја пробаше малку, а другата ја туриваше во билакот што го носеше со себе, и кога ќе насобереше доволно, ја препечуваше во селските казани и си ја правеше по свој вкус и јачина.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)