јаве (имн.) - да (сврз.)

Дозволи да те заборавам, соновите во јавето да бидат заборав и минатост...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Мораш со отворени очи да спиеш: и сонот и јавето да си ги гледаш.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сонот - како на јаве да е - раздаван за души починати - пченица варена, и преснец на залачиња искршен, и јаболка на кришки сечени.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Нешто е започнато еднаш и не е завршено така што се чувствуваме тоа, најпосле, на сон или на јаве да го одредиме и да го завршиме.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)