јато (имн.) - птица (имн.)

И јата птици само надлетуваат и грачат и сам си зашто и бог - господ кренал раце од себеси и заминал некаде бесповратно.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Тогаш јато птици од неговиот род се собираат покрај затвореното пиле и дури колве тоа од отровот - јатото запејува како хор од древната македонска епоха.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Доколку, пак, тоа воопшто и се случи, доколку пилето се најде меѓу решетки - првата грижа и на неговите родители и на сите птици од неговиот род ќе биде која од нив побрзо да му принесе стракче отровна тревка која да ја фрли во кафезот!
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Во мрежата на дождот несигурно се нишаше проредено и безбојно, јато птици.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Редот треба да се знае, разбираш?
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Не ѝ е криво што во тоа стрниште не најде ни шесторедица ни црвенка.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Крстовица го одврза торбичето и го подаде преп лицето на Кузе велејќи: - Ете, троа пченичка собрав...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Потоа стана и тргна накај стрништето на кое одвреме-навреме летаат јата птици.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Сонуваше јато птици како лета над Езерото и ја минува блиската граница одбележана под водите.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
-Јатото птици се губи, пропаѓа во длабочината на небото, и покрај тоа што се уште е таму.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Птиците ги има на небото, но не се гледаат – рече старецот, покажувајќи кон небото, каде што во тој миг прелетуваше јато птици, за веднаш потоа да исчезне во мистериозните далечини. – Птиците можеш да ги видиш само кога се блиску.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Неговиот поглед мигум го пленеа јата птици на заминување.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Над главите ни летаат јата птици. Сѐ е испреплашено, збудалено, не си ја знае главата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)