џандар (имн.) - ги (зам.)

Овие одликувања, кои ссами Боше и татко ѝ на Драганка му ги предале на Петрета, за тој да ги донесе во Потковицата и да им ги предаде на нивните, во куќата Јанческа се чуваа сѐ до 1924, кога, при еден претрес, српските џандари ги најдоа и ги зедоа со себе.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
ДЕВОЈКИТЕ: (Пеат тивко) Дал ми ти говорев, море девојче, не оди рано на вода, чешмите ни се, мори, далеку...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Џандарите ги кренале пушките и Давиде Недолетниот, навистина, се кренал кон небото, летнал. Се изгубил в облаци.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Џандарите ги отвораат устите, ко инки, тураат ракија и мене ми ја удираат замбата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ми кажуваа дека џандарите ги бркале и ги гонеле децата со кикиритки в затвор. (Пристига група млади печалбари пеејќи): Гледај ме, гледај, либе ле Цвето!
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)