без (предл.) - значење (имн.)

Кога би смогнал сили, значи, како Буда, и да се втројам ваков - и тоа би било без значење: би се втроил снеможен и - стуштен...
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Сѐ додека продолжуваа да работат и да се размножуваат, нивните останати активности беа без значење.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тоа е како влегување во празен живот,настани, слики, моменти без значење, песна без ноти.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
А во Писмото се вели дека идолите и нивните кипови се празни и шупливи, без значење сосем.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
- Ова дрво не е јаболкница. - Што и да е, дрво е.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Не е без значение прашањето дали киваат птиците.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
И уште една вистина што не е без значење: местото за могила што го избра мајка ми нема никаква врска со нејзиното и со нашето минато а уште помалку може да се поврзува со нашата иднината.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Со право може да се нарече стажарско место на нејзината желба.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Сакате да ме сечете ... Јас сум ... Вие ... Не може тоа ...
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Го покрил челото со дланка. Искинатите зборови без значење му замирале в грло, замреле, стивнале со танок писок.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Погледни, твојот братучед ми заспа в раце.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Миговите ми беа без значење. Поточно, никаков миг не наследуваше простор на друг миг.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Малиот Мечкојад, прцулче во секакви партали, прашал кога ќе умре Јаков Иконописец и некој се насмеал (- Господи, рекол, ни децата не се веќе деца), а тој настан, навидум без значење, ги обележил триесетте и неколку години на Мечкојадовото лице со триесет и неколку брчки.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Но јас не лазев. Дури и не чекорев. Бев пердушест, без чувство на тежина.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
(Дали е без значење па дури и безболно да носиш секало во скришниот џеб на душата?)“
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)