без (предл.) - офкање (имн.)

Ја чистам, по малку ја окопувам. Не оди без офкање – се тешам дека е добро за линијата.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
По згрижувањето на девојката, кое се заврши без офкање и стенкање, сите во групата почнаа да зборуваат за незгодата и за тоа што можело да се случи.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)