без (предл.) - сила (имн.)

Јас плачам во очајот на едно „патување“ без стапки, без сила... Оваа ноќ, тажно плачам ЗА ТЕБЕ...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Тој зборуваше веќе без сила, колку да не замолчи одеднаш. После стана и се зашантра надвор.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
На кучката ѝ даде поголемо парче сланина, да се засити за подолго време, па ја затвори вратата и без желба за што и да било, освен за лежење, без сила да се помрдне, се спростре на леглото.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Освен тоа, веќе го бев видел папокот на Ина (таа веќе и се преслекуваше пред мене, но јас таа блискост на луѓето во циркусот не можев тогаш да ја разберам, оти тоа Ина го правеше и пред други луѓе од нивниот свет); тој папок, за жал, немаше ништо заедничко со папокот на Луција; беше некако поплиток, без сила, зарамнет на цврстиот стомак; беше тоа, како да смениш чаша на половина пиење на еден ист пијалак; како да пиеш вино со чаша за ракија.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Рада само се свлече во фотелјата. Без сила.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)