во (предл.) - авион (имн.)

Мими оди во авионот до најгорното седиште. Им мавнува со рака од прозорчето.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Двете сестри се погледнуваат, но пред да се прелее нивниот поглед со иста благост, се смешува гласноговорникот што ги вика патниците да се вратат во авионот.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
До Берлин бев. Сакавме оној Хитлер да го убиеме, а тој седна во авион и избега...
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
- По болницата мене во куварите ме ставија, најстар бев таму, од третата година на раѓање.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
9 ID Пред влегувањето во авионот за New York младиот службеник уште еднаш ги проверува пасошите. - Ваков сѐ уште немам видено! - вели смешкајќи се.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Другпат кога се случувало такво нешто во авион ќе си помислев колку е животот убав, дека не сакам да умрам.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Се качивме во авионот. Првата мисла кога седнав во авионот ми беше АПСУРД.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
„Веќе ти резервиравме место во авионот за Атина за утре изутрина“, му вели Јоргос со својот пријатен, секогаш пријателски глас со кој го изговараше својот крупно дробен англиски јазик.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
„First, I want to say that I am glad to be here, in a Europian country of great cultural and historical tradition, which, appart from Hungary, is the only one where I could come without a vis. In this period of transition, when western Europe is building the silk wall between the Europian community and the Balkans. I had a chanse to pass that wall easily…by plane, of course… “
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Марката на цигарите малку ме збуни, но дури кога почнав да ги слушам неговите додворувања (ги кажуваше гласно, иако не толку јасно како жената Монолог во авионот), сфатив дека сум утнал.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Филип, пред да го запознае претседателот на државата во авион, мислеше дека луѓето како него се производ на неталентирани писатели.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
На Марија не ѝ се веруваше дека се наоѓа во авион и дека лета кон Германија. ...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Стјуардесата во авионот почесто доаѓаше кај Марија и детето.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Шефот беше во недоумица дали жената е во толкава криза за да не ја пушти во авионот и индиректно се обиде тоа да го разбере од Хелвиг.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Локалните геј-весници сега се заменија со национални, висококапитализирани списанија на сјајна хартија наменети за пазарна ниша определена од делокализираниот геј-идентитет.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Контактот лице в лице во геј-маалата, кој веќе згаснуваше, сега сѐ повеќе стануваше заменлив.450 Можеше да си најдеш геј-луѓе на интернет.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Слично така, геј-весниците и геј-книжарниците ги обнародуваа новите дела од областа на геј-историјата и квир-теоријата, толкувајќи ѝ ги на заедницата нивните дострели на јазик што заинтересираните читатели можеа да го разберат. ‌Разбивањето на геј-населенијата и разнебитувањето на геј-маалата значеше исчезнување на материјалната и на стопанската основа на геј-печатот.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Во обид да им удоволат на сите, да му удоволат на едно национално читателство составено од имашливи поединци кои можеа да си ги дозволат производите што се рекламираа на нивните страници (со што се покриваа трошоците за плати, печатење и дистрибуција), овие изданија стануваа сѐ понеконтроверзни, сѐ покомерцијални и сѐ полесни, за да се претворат најпосле во геј-еквиваленти на списанијана што ги даваат во авион.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Новите сјајни геј-списанија немаа намера да известуваат за политички дебати од чисто локален интерес, а камоли да се зафаќаат со критика на пазарната категорија на геј-идентитетот од која зависеше токму нивниот бизнис.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Во авионот владее ноќен спокој од колективниот сон на патниците.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Ќе помислат дека во авионот експлодирала бомба останата од порано.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
- Јас малку поиграв со твоето куче и, како што ти ветив, еве, го враќам.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)
Влегов во авионот и за миг се најдов високо, под самото сонце.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)