во (предл.) - бура (имн.)

- Проклета есен, - шепнеше и стариот Лентеноски, проклето лошо време, - испушташе една кратка, далечна насмевка, тоа како залутан зрак на небото во бура, тоа како виножито во пролет над полињата.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Затоа во поемата „Ракување“, ќе ги испее стиховите: „О, треба да сме триж силни по дух/ деца на мало, потиснато племе/ во бурава на светот...“
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Меѓу сите крокодили сум, во бура од сурови нешта.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Тртката ме боли најмногу...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Таа спиеше во налети како во бура, паѓајќи во плиток сон, од кој болката ја разбудуваше со своето упорно барање да биде будна, за да учествува и таа.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Тресе како во бура, се костурот се расклатува, забите цвокотат...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Не престанува веќе да се превиткува и да се собира...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)