во (предл.) - гулаб (имн.)

Кога ги кренале очите во небото имале што да видат: по небото, со чудесна леснина, престорен во гулаб летал ли, летал самиот Мише Сечко.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Продолжив да одам и гледав во гулабите, па во полузаглавените школки во песокот.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)