во (предл.) - ендек (имн.)

Џипот исфрлен од друмот. Во ендекот мртви лежат американскиот новинар и неговиот преведувач. Скраја ранец.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Утрото маж и жена случајно ме најдоа во ендекот крај патот и со чеза ме пренесоа до Драгаш, во близина на Зеница.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Заседнале во ендекот затскриени од клениките и повитот.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Таа се држеше исправена и горда, дури и кога двајца турски гавази ја беа претепале во ендекот близу Бразда, забранувајќи ѝ да му се меша во животот на Музафер-ага.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Туку, може ли уште малку да го притисне и стегне, па белки сам ќе падне в ендек како пијаница?
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Патот е сиот подлокан и едно тркало избегува во ендекот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се освестува во ендекот крај патеката.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
- Митре! - молскавично се пресече глас. - Мамооо!!! - Мамооо!! - се развикавме.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Вечераа луѓето, а потоа цела ноќ ја поминале во нужниците, во ендеците покрај џадето и зад бараките.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
И црневица се растури накај џадето, Турмата како диво надојдена река, црна, огромна, разофкана и развикана, расплакана и разлелекана - надоаѓа, надоаѓа, се згустува; истечува од горе и дотечува, бучи, завива, вие, тупа, дига облак прав, го наполнува просторот, се влева во ендеците, се втиснува и се растура меѓу камионите, ги опкружува, се збива, се рои, во бранови се фрла, трча, клокоти, врие и вика гласно, болно, продорно, пронижувачки, жаловито, галежливо, тажовито, испрекинато, молбено и шепотливо: - Е-е-е-е-е!!!...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Кога забележувавме човек или нешто да личи на човек, веднаш се криевме во ендеците, во грмушките, во дупките под шините.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Трајче скокна од Дорча и легна во ендекот покрај самиот друм.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Да послезе водата подолу, да се исцеди во ендеците, да се оспособи за сеење.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ама кој како ќе му се доближи на Дука Вендија, овој - пам по муцка и ќе го кутне во ендекот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)