во (предл.) - квичење (имн.)

И во лаењето, си велам, и во квичењето негово има нешто човечко. Едниот човечки глас што е со мене.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Кога се појавија пред дворот Мурџо не го скокна плетот, туку почека тие да влезат преку малечката вратничка за потоа радосно да ги поздрави со некој сосема нов глас во квичењето.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)