во (предл.) - клас (имн.)

Идеше в клас цврсто стегната во мазна црвена кецела, особено светната по обемот на колковите.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Навистина, можев да им завидувам на сите други деца во класот и знаев дека веќе никогаш нема да ја имам нивната безгрижна смеа и веселост.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
За среќа ѕвонеше. Се истргнав од нејзините раце и истрчав назад во класот.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Тој ден, уште штом ја видов другарка ми Марина при влегувањето во класот, по изразот на нејзиното лице сфатив дека се случило пак нешто, ново, нерадосно во нејзиниот живот.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Тато и тетка Рајна и мене сѐ ми беа приготвиле, но јас за тоа никому ниту еднаш не реков во класот...
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Заѕвони. Се оттргнав од нејзината рака што ме беше прегрнала и потрчав во класот.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Едниот чувар на редот беше жена, малечка и набиена, од оној тип кој што без проблем ги тепа сите машки во класот во основно.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Билјана, најубавата девојка во класот и неговата генерација.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Додека слегував во класот, чкрипев со забите.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Прашаа дали сум пуштил едно ливче во класот во кое сум ја нарекол Луција со недостојно име.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Станав предоцна и задоцнив на училиште; влегов во класот без да чукнам на вратата; беше понеделник и имавме класен час кај Фискултурецот.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Јас веќе сосема ги имав пленето сите во класот со мојата уметност на разбојот, и бидејќи изведував секакви вратоломни фигури на разбојот, бев еден вид општ херој (освен за Луција, која од инает не ми посветуваше никакво внимание; јас веќе реков дека тој инает тогаш не го сфатив онака како што требаше, како маскирана наклонетост, оти бев во бестрага чесен и неупатен во општествено верификуваните ритуали на маскирање на чувствата, па за мене инаетот значеше – инает и ништо повеќе).
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Влегов во класот; сите гледаа во мене со љубопитен поглед, а јас ги стегав забите да не се расплачам.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Половина од девојчињата во класот беа готови да си ги пресечат вените за него, но тој тоа не го гледаше; тој гледаше во мене.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
По краснопис секогаш имав најлоша оценка во класот.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Првиот час географија. Гласот на ѕвоното не го смирува урнебесот во класот.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Адаптирањето мислам дека веќе беше завршено, стравот дека не ќе можам да се носам со градските деца како никогаш и да го немало во мене, особено кога дознав дека еден добар дел во класот се исто така дојдени од други места, од внатрешноста на земјата.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Тодор Малинов со кого седевме во иста клупа беше од Баница, во класот на Василаки и на Јоше имаше и уште еден од Баница, Лефтер Лаевски.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Ќе пукнеше од мака учителот. - Нејќам да имам нем човек во класот, - велеше тој, - нејќам да имам луѓе инаетчии ...
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Српот насмевнато се помрдна од ридот Штом зората во класјето зашуми со чекорот нејзин се спушти во тврдите дланки на жнеачот со нивниот ритам да пее по златните жици на нивата.
„Дождови“ од Матеја Матевски (1956)