во (предл.) - копито (имн.)

” Од долго дежурање крај него, на неговите домашни им се раскапа снагата, им се зеде сонот, спокојството, здравјето.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
6.1 Крилест коњ долета во сонот Со грива од пролетните откоси во полето Со стишени громови во копитата Со здив на длабока гора во ноздрите.
„Век за самување“ од Веле Смилевски (2012)
Те гледам се молиш покрај една света рака И во копитата на коњот што го враќа твоето момче Има многу ѕвезди и – амин меѓу ѕвездите...
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Ќе ме најдеш во опинок, ќе ме најдеш во копито, ќе ме најдеш во кожурка, во џбутаре, ќе ме најдеш нигде-никаде...
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)