во (предл.) - круг (имн.)

Подоцна се формираа и повеќе различни синдикални групи во кругот на фабриката – но, нивен заеднички именител е тоа што тие не водеа речиси никаква грижа за работничките права, туку постоеја pro forma – чисто поради желбите на одредени амбициозни поединци да бидат „синдикални лидери“.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
На пример, на вработените им беше забрането да внесуваат дневни весници во кругот на фабриката, а околу 70-на вработени што се имаа решено да организираат штрајк, по автоматизам, беа избркани од работа.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во фабриката имаше огранок на гранковиот Синдикат на хемија, метали и неметали при ССМ и Х.Џ. беше негов член.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Откако споменатиот Камчев станува генерален директор, во фабрика- та – според зборовите на Авдиќ – „владее терор“ за неговите не- истомисленици.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Видливо и подвижно, моето тело е ствар меѓу стварите; фатено е во фрагмент на светот, неговата кохезија е едновремена со стварите.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Така кругот на задоволство никогаш не се спојува, но се создава модел кој токму поради овој ексцес создава уживање кое го носи елементот на непри­јатност во системот на задоволство.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Историски создадените алфабети влегуваат во кругот токму на овој тип на писмо, иако во нив честопати се набљудува имплицитна реализација на фонолошкиот принцип и фиксирање во писмото на оние фонетски разлики кои имаат функционално значење.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Низ тој прекин во кругот се гледа Реалното.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
А затоа што се движи и гледа, тоа ги задржува стварите во кругот околу себе. (Merleau-Ponty 1964:162-3) Употребата на сопствените тела од страна на уметниците ја поткопува објективацијата и поттикнува вознемирувачки, често неприфатливи емпатии, а во однос на вреднувањето на уметноста и јавното однесување претставува напад врз поимот на дистанца и објективност.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Фонетскиот систем на писмо ги фиксира одделните фонетски единици на јазикот без оглед на нивниот статус во системот на конкретниот јазик.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Загледан право во неа, па потоа право негде далеку пред себе...се вртеше во круг во собата со тешки чекори...со поглед следејки ја Трајанка која нешто работеше.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Зошто сѐ се вртеше во круг?
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Кога врчвата ќе се преполнеше, сама ќе се навалеше, па ќе се клапнеше, чукнувајќи по работ на каменот на малиот базен под неа, ќе се превртуваше удолу, за да се испразни од водата, според законот на физиката, па бидејќи беше празна повторно ќе се исправеше под чепот на бурето, за да се поднамести за повторното полење...и сѐ така во круг...
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Додека ги чекав гостите глетката, ова прекрасно зрение: фонтанчето ме асоцираше токму на македонските состојби кај нас, едно добро вртење во круг.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Течеа тешките жетви на лето, па тешките вршачки со коњи кои трчаа во круг по снопјето, од каде мораше да се истисне секое зрнце.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Згора на сѐ жив Чанга беше со една нога во кругот на светците и мачениците, мртов Чанга ќе станеше дефинитивен маченик.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Продолжуваше да се движи во кругот на семејството, да ја допишува заедничката хроника на животот и смртта.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Учителот ја прими тужбата и влезе во кругот на законот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Влегов во кругот на гробиштата и брзо се најдов каде што ми беше местото да се барам – во Алејата на бесмртните.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Сите јункери маршираат во круг, после влегуваат во училниците.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
И Гоце гледа во него, но мислите не му се тука.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Јас останав во собата, вртејќи се во круг, како пцето.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Тоа се случи за време на изведбата на Super Of­ ficial Manifestation of Neoism, кога Lazer седеше гол врз едно доста големо пијанино; моја задача беше инструментот сосе него да го избуткам неколку пати во круг низ салата.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Отпрвин, значи, самосожалување, потоа трагикомична мегаломанија, па повторно самосожалување, и така во круг.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Таа е тркалезна, а седиштата во неа се подвижни и поставени во круг.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Одеднаш, се фаќа во најобична самоизмама: па тој ги повторува заправо некои од веќе проследените варијанти, мислејќи оти се движи напред тогаш кога се врти само во круг.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Ако во претходните соби болката беснееше, во собата на вокалот О таа боли и боли, сè во круг, почетокот правејќи го крај, а крајот - почеток.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Се согласивме малку да го изнесеме на воздух, зад зградата да си поиграме со него.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Седнавме во круг врз спржената трева и среде го ставивме црното куче.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Се провревме низ грмушките и поседнавме во круг, небаре сме Индијанци на договор.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Дејко го носеше: тој го нашол и тој во мигот се сметаше за најгазда.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
И така стасавме до островчето. Се спруживме на песокта, полегнати во круг - глава до глава.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Тука може некој да нѐ види и да нѐ поткаже“, рече Љупчо. „Тука нема лезет.“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Минавме низ тревникот, спржен од летните жештини.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Куќата ја немаше, ние не можевме со сигурност да ја определиме улицата, се вртевме во круг, лутавме.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Лабрис и понатака останува езотерично дело кое можат да го допрат само оние кои се во кругот на Вулкански и Станковски... • Нека ова биде последно прашање во овој “политикантски блок”: што мислите за односот меѓу националното (локалното) и универзалното?
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Се бркаат во круг, се среќаваат по исти голф-клубови, во исти ресторани.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Вртења во круг.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Со картите, се вртеше во круг и самиот живот...
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
И така, колку и да бил осуден на порази и на жртвувања, во својот изоден живот во кругот на балканскиот егзил, Татко, сепак, успеваше, длабоко, длабоко во себе, да остане непоразен... XXXVIII Меѓу блиските Таткови пријатели со кои ги споделуваше своите балкански идеи беше и научникот Климент Камилски.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Но кучињата беа претпазливи. Само лаеја, се втурнаа напред кон невидливиот непријател, и пак се враќаа назад, во кругот на светлината од борината.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Историја: многу векови популарна во земјите на Блискиот исток, Јемен, каде мажите седат во круг џвакајќи ја дрогата, исто како кога во Британија се оди на по некоја пинта во паб.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Деветте лингвистички конфигурации на филмот се напишани во форма на спирала со ротирачки дискови и се прикажуваат одделно меѓу секој од десетте “оптички дискови”, кои се вртат во круг. 182 Margina #8-9 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Лазор, уште позасрамен, само се вртеше во круг како уловен во стапица и чувајќи се на биде потфатен и уште веднаш, уште и незапочната борбата кутнат, (имаше скроено план ко ќе подмини борбата, за да си ги прекине маките, сам да му се предаде на противникот) со поглед, меѓу прилепските првенци, го бараше Максима.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Лазор, зашто беше таков, гол и премачкан со шарлаган, нешто што беше и срамно понижувачко, со наведната глава, а Исо, за цела глава понизок од Лазора, но многу поплеќест и подебел, речиси гргулест, ги креваше рацете над глава, плескаше со нив, се вртеше во круг и извикуваше борбено.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Кога го најде, со делениците нивни Акиноски и со сватоштините седеше близу до Мустафа ефенди, уште повеќе се засрами: дека имаше скроено таков план, сам да се предаде, то ест да му подвали и на Исо и на сите кои дошле да ја гледаат борбата, особено на христијанштината која очекуваше тој да излезе победител.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Напред пред борачите одеа тројца зурлаџии и еден тапанџија, (свиреа, корнеа зурлите, бувташе, уриваше тапанот) а по нив сета прилепска чаршија, сите пазарџии, меѓу кои и главите на сојовите од Потковицата.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
А.А. повторно влезе во кругот на старата возбуда.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Дали кај некој од неговите потомци овој потиснат сон ќе избувне, ќе наложи излез, тоа повеќе не беше во кругот на неговиот живот.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
- Ангелија... Седеше в претрупана полутемна одаја на железен кревет и имаше златникаво зелени очи. Ѝ го подадов писмото и се наведнав над леѓенот во чија вода некаква ситна бубачка очајнички пливаше во круг.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
„И јас имам гениталии“, му реков, гледајќи љубопитно во она што се случуваше во кругот.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
И потем стана, и почна да чекори во круг по собата.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Сите читатели на плакатчето ќе морале веќе да биле запознаени, несомнено еден по еден, со одредени аспекти на великата опера, ним веќе морало да им биле објаснети значењата на одделни зборови и ќе морале да биле воведени во еден посебен универзум на чувствување поврзан со еден особен начин на кој ја живееле својата хомосексуалност.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Членовите на мојана тогашна вежбалница не може, сѐ на сѐ, да се опишат како крајно култивиран свет – како луѓе од кои нужно би се очекувало да ги знаат уметностите воопшто, а поконкретно класичната музика, а камоли да ги знаат изворно на италијански сите либрета на Вердиевите опери.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Општествените дејства на машката геј-култура, конкретно на нејзините иницијациски практики, ќе морале да надоместуваат за таинствените, елитистички одлики на оперската форма кои, во спротивно, ќе ја ограничеле способноста за нејзино доживување само во кругот на културно софистицираните.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Кој е машкиот геј-повик во исказот Ritorna vincitor!?
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Бев во морнарицата во тоа време, но веќе познавав луѓе кои би седнале во круг на палубата и совршено би ги пееле, во делови, сите оние рани rock’n’roll песни, луѓе кои тропаа на бонго, коишто беа искрено ужалени кога умре Bird, а подоцна и Clifford Brown.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Томас Пинчон Малиот дожд Надвор, во кругот на касарната пукаше од жештина. Воздухот беше влажен и неподвижен.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Околу зградата имаше тенок појас трева, единствена во кругот на касарната.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Еразмо ја крена главата и виде како во круг се гонеа, исплашена ластовица и огромен, гневен јастреб; за првпат виде птици од жабја перспектива.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Ветуваат дека еден ден ќе престанат со злосторствата: еден ден кога нивната сметка ќе се затвори во кругот на духовните долгови и побарувања во долгата пресметка.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Но, јастребот не го оставаше, се вртеше во круг околу него, крескајќи толку силно, што Еразмо пребледе, ја фрли вреќата и почна да бега – ни самиот не знаеше каде.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Ставивме нога на Вичо и Бигла, на Лунѕер, Лисец и на Мали-Мади и сите други ридови што изгледаат како да се врзани со еден синџир и во круг имаат лик на венец...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
” “Ми се скина конецот.”
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Заврти се, и уште еднаш, и уште еднаш додека пожарот не престане. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 195 “Џојс? што е?
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Смести се во син бунар и затвори си ги очите.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Врти се во круг.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
„Идејата за смисла на животот е само замаскирана потреба од постојана среќа,“ рече брат ми.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Додека зборувавме, чекоревме во круг по просторијата, покрај ѕидовите, без да погледнеме на сликите кои висеа на нив, чекоревме така кружно и јас помислив на кругот на постоењето и постојаната смена на раѓања, умирања, раѓања, умирања, раѓања, умирања, раѓања...
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
За да влезе во медалјонот, фотографијата ја исеков во круг.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Младичот се напна да потрча, но како да беше прилепен со корења за камената почва; почна да вика – никој во толпата што се обликуваше во круг, не го слушаше.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Особено ако умее да се издигне над политичкото милје во кое живее, допуштајќи си еден контрапанагиричен стил со кој ќе укаже на слабостите во општеството, како во колумната „Кругови“ од 19 јуни 2012, на Утрински весник, во која авторот нејзин го вели следново: „...и планетите се вртат во круг и ако од нив се одвои камен, тој неминовно паѓа зашто ја нема центрифугалната сила која ќе го држи.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
И јас играм во кругот. Сите околу мене играат во кругот.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Сепак во театарот сѐ се врти во круг и не дај боже да кажеш нешто што не смееш.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Ете нека биде 1:0 за мене еден за тебе нула Нулата повеќе потсеќа на круг Земјата и сонцето се вртат во круг И сите нешта, нели и животот потсеќа на круг час на горе час на долу.
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Сега во нив штрчеа само прстените, а бакарните шипки што некогаш го притискаа килимот до скалилата, ги немаше.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Сепак, мојот оптимизам е недоволен за верба во исто толку брзата ликвидација на дефицитот од хартија.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Така, на моите читатели нема да им остане ништо друго, туку да даваат во стара хартија по дваесет килограми од Ваши дела за да добијат талон за една книга за војникот Чонкин. (Владимир Војнович)” Преводот на ВВ е извршен според едно од поновите негови изданија, појавени по неговото десетгодишно пребивање надвор од границите на СССР. okno.mk 211 Евгениј Харитонов - име што не спаѓа во кругот на најгласните имиња на современата руска проза, но тоа е име познато на (релативно) тесен круг на љубители и следбеници.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Во првата соба, светла и просторна, седеа во круг десеттина старички во фустани од најевтино тоалденор платно со боја на глушец.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
кога ќе испуштаат душа - кожата им продолжува и понатаму да им поигрува, да се тресе, како под неа да јураат ситни бубачиња со голема брзина; другите ајвани, пак, коњите, магарињата, маските, ждребињата: пред да паднат, да се стропачат на земјата, се тетерават à наваму à натаму како пијани, како бунило или треска да ги зафатило: одат па се повраќаат, тргнуваат кон една страна, кон друга, се завртуваат во круг, и како пред нив да се отвора голема бездна, ги опнуваат нозете во земјата, се потргнуваат газум-газум и паѓаат; кога ќе треснат на земјата, продолжуваат со главата да мавтаат на сите страни како да сакаат да скинат некој невидлив оглав со кој се врзани, и удираат со предните нозе, гребат по земјата и, чиниш, си копаат гроб или кинат нешто што ги сопина; испуштаат душа со подзината уста, со искривена муцка, со пуштен јазик, со очи смигнати или отворени и рогливо извртени; над нив се собираат сите птици, сите кучиња од селото; дрпаат и завиваат; луѓето ги слушаат, се ежават и ги колнат: главата да си ја изедете!
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Другиот ден Бобан доаѓаше право од работа кај татко му, а овој обуен го чекаше со отштекан кабел завиткан во круг и залепен со лента и приказната се повторуваше.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
И многу мали чаши и шишенца за пиење ракија, свртени наопаку (да не се прашат), поставени во кругови; бокали со ракија, а за жените мали шишиња „Јупи“ и „Кокта“, наредени наизменично жолто – црвено... без чаши. И – толку!
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Влегуваме во тесно патче кое завршува со гумно, околу кое во круг стојат наредени куќите на седуммина најродени браќа и на секоја има по една надградба и доградба со скали однадвор за да не се пресретнуваат снаата со јатрвата и со свекрвата, па, не дај Боже, да си ѕирнат во ѓубрето и така да дојдат дома и да кажат: „Оној брат ти, нема пари, а ваму лушпи од банани и портокали фрлаат, па и тетрапак од млеко!“
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Тие, малку „поградски“ од овие, имаат и фонтана во дворот, а клупите за сватовите во круг околу неа.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
И недели, кога по дома се слуша само завивање во круг, зошто ми личи на сообраќај во круг.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
По тој настан, натопен со крв и џагор на колеж, никој не се стутулил под јакуцка, малодушнички да се враќа.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Тоа било јасно и било јасно: многуте советници со висок ајлук и вечни гости на беговиот мудбак можеле да им смислуваат одмазда на непокорниците од Кукулино; тие исти советници еднаш веќе сториле да загине од безмилосни пушки измирецот и милосникот на убавината Селџик-бег заради споулавеното јунаштво да ги зема под заштита копуците и залангугурите од најкраставите крстени села во Скопската Котлина.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Мислев дека она што треба во мене да е страв станува дива болка од која ќе можам да се избавам далеку од ова чудно земјиште со многу жили во себе, негде на некое бачило запаметено од детството или од прикаските на тоа детство: во несоблазнет дом на недоразвиени јагненца до чии меки слабини топло се дише, бескрајно се сонува цутењето на праските и јаболкниците.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Скокнал и споулавено се вртел околу себе, истовремено трчајќи во круг и мавтајќи со долгите раце.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Сѐ можел да се заколнеш дека од првото исправање на нозе и со неисушена капка мајчинско млеко на усните се вежбал само за една одбрана и за еден ден, за тоа смирување на попладнето исполнето со топлина и со брчење на златни бубачки.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Се занел паѓајќи најпрвин на коленици, повеќе како во верски занес отколку со боречко искуство, се искривил на една страна и, вртејќи го грлото на пушката кон земја, удрил со лице во својата сенка.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Од тоа време, што и во втората деценија на веков го паметел тогаш живиот и жилав даб со брада, стогодишниот Лозан Перуника, лежат на рекичката Давидица четириесет и три малечки воденици, накривени и безживотни судбини во кругот на заборавот; самоучките врати им се испукани и потемнети, суровото минато ги заѕидало прозорците со бигорен камен. Но си има свое минато.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Но врз мене сѐ уште лежеше парче темница во која Круме Арсов се преобрази во жив факел што со искинати писоци се врти во круг, паѓа на коленици и пак станува, и трча кон ветар.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Луѓето од дружината седеле во круг со лице кон огнот, без пречкање и без ракиска подбивност.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Сеедно. Сѐ што се случило продувало како вештерски ветар што се врти виорно во круг.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Се грчел и се обидувал, згрбавен и сличен на голема желка фатена во круг на пламен да се извлече од својата несреќа и да ја види крвта на душманот пред неговата да истине во жедните пори на збрчканата земја.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Во таа илјада осумстотини триесет и петта година продолжува во Африка и Азија движењето на европските колонизатори и се грчи на крвав камен Македонија. ***
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Можеби само тој знаел дека дел од облеката му е натопена со газија.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Управувајќи го коњот да се движи во круг и засолнувајќи се со танчарски движења ту под неговата глава ту зад неговиот врат од левата страна, еднаш со брзи потскокнувања, другпат скоро со коленици до земја, го избегнал и вториот удар.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Повторно, и Рада, и Томо, се движеа во круг.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Мирно им се обрати на присутните прво да се послужат од преполната шведска маса, да се поткрепат, а потоа да седнат на столовите кои беа наредени во круг.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Де, де, Радо! Па ти како да си во куќен притвор, а одењето на училиште ти доаѓа како шетање на затвореник во кругот на затворот.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Под него во круг цветаше виолетова лаванда. До бунарот беше изѕидана фурна од камен.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Одењето за многумина беше само вртење во круг, обична рута која со години не ја менуваа.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Осум раце се држеа во круг, во нераскинлив синџир на среќа.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
„Никогаш не сум го забележала порано“.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Се обидувам да запишам нешто но пенкалото е премногу бавно, затоа станувам и одам во круг.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Се вртам во круг, а ќоше, нормално, никаде не наоѓам.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Можеа да го заробат или, Уште полошо, да го згмечат со нога.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Зад неа се издигаше кула во круг на куќи, мошне слични на бункери од минатата војна.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Пишпирик престана да липа и, наеднаш со насмевка на итрец, стана трговец.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Со пари вчера купував, денес на вересија. Ту еден продава ту купува друг, јас од тебе, ти од мене- вртење во круг.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Во градината веќе две недели не е излезен; две недели беше налегната густа магла како тесто; прст пред око не се гледаше; деновите минуваа без да се отворат; дрвјата тонеа како во длабока вода; понекогаш ќе изнуркаа со ветките како давеници што бараат спас; птиците изгладнети летаа низ маглата да бараат храна, а всушност се вртеа во круг; по патот или во селото повремено ќе се чуеше по некој вик на човек или рикање на добиток и ќе исчезнеше како потонат во бездна.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Иако еден за друг ништо не знаеја (таа живееше во куќарката залепена до зградата која требаше да се сруши по завршувањето на зградата во која имаше добиено стан да се всели, а тој во работничката барака во кругот на зградата).
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
И гледа: тој коњ за кој му зборуваше дедо му, се вртел само во круг.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Околу него се вртеа бавно и во круг математички формули, латински мудрости, шарени глобуси, хемиски мириси.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Но јас не можам да чекорам во кругот на тој јазал, мислеше.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Испратив телеграма до нашето Министерство за надворешни работи во Скопје за настанот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Долго размислував што ќе напишам! Моите чувства кон Арафат и Палестинците сега не беа во кругот на интересите на земјата што ја претставував.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Вешто и брзо го сторил тоа како човек помеѓу чии два чекора секогаш лежеле близнаците животот и смртта тетеравејќи се над темноврела лочка со крената глава, чиниш се потпира на шурката крв, животното се завртило во круг, еднаш двапати и трипати, и таквото движење можело да биде само мртовечки коњски танц, игра и занес на пијанство е умирање.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Непрекинато го исплукуваа, непрекинато се вртеше во круг.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Високо над нив слепо се вртеше во круг како јастреб.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Внимаваше. Околу него се движеше и трепереше долга поворка - нечујна, разбранета и жестока со својата притаеност: се свлекла од ѕидиштата да се врти во круг како сиво проклетство, колона во која несигурно се претчувствува нишање на румени женски колкови и студена вкочанетост на ликови готови, да обвинуваат за грев, сега кога тој, гревот, надоаѓаше со навев и се пробиваше нив многуте канали на свеста.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
На половина пат помеѓу селото и заборавената стара тулана, под голем стаблак на орев во чии лисја шушкаат крилја на невидени, птици и спомени, седат во круг седум старци со преголем товар на минатото врз грбот, не пијат и не пушат, и зачудо, некако со првиот предвечерен ветрец, брчките на мудрите лица им се измазнуваат.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Значи, земјата ги поделила луѓето и сето тоа се врти во круг: луѓето ја делат земјата, земјата небото, небото светците, светците луѓето. И самиот човек е поделен.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
И во еден врел јулски петок, ден кога Алах име на поблизу на правоверните, Липа Рипс и Рубина Фаин како руски дворјанини под дипломатски имунитет, доаѓаат во близината на светото место на кое, заштитен од проверени азиски и европски гардисти, дел од низам џедит, нов ред во војската, стар осум децении,можеби од Курди, Сиријци и балкански потурченици со барутни срца в круг околу џамија во која се моли Абдул Хамид.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Пупунците ја преспиваат зимата во круг, секој со клунот под опашката на оној пред себе.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Јачеше. Крцкањето на сувиот 'рбет на колата и ударите на излижаните поткови останаа да се вртат во круг уште само во неговата свест.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Работното место на Гоше, всушност, му беше подарено или, со оглед на околностите, тоа беше измислено за него, како благодарност за она што се нарекува минат труд, за неговиот влог во соработката со тајните служби за безбедност - поткажувач од посебен агол на гледање и слушање, регистратор по хоризонтала, без толкувања, и со јасно означен радиус: во кругот на Противпожарната единица за руралните средини околу Метрополата, формирана под покровителство на Социјалистичкиот сојуз на работниот народ.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Гоше еднаш дневно онанираше во кругот на Прифатниот центар за странци.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Кога еднаш се најдоа во кругот од младите фиданки, таа се сврте и го погледна в лице.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Неговите очи прелетаа во круг преку ѕидовите, како да очекуваа дека некаде ќе наидат на прозорец.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Поседнати во сенките под широки стеблаци, загледани накај гумното си го гледаат животот свој: - Коњот врзан за стожерот се врти... се врти... се врти - сè така во кругот се врти - до крајот на јажето... Ди ! Ај! - Ди! Ај!...
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
- Гледаат и немаат старците - ете така, цел живот се врти во круг - животот врзан за стожерот среде гумното...
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Најширока е јамката во Качување и слегување во која калуѓерите без престан се вртат во круг, со оглед на тоа што бројот на степени пред враќањето во почетната точка е прилично голем. okno.mk | Margina #17-18 [1995] 27
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
А, сега ми се чини, дека јас сум згрешила, дека ти не си чувствувал ништо, а само си се вртел во кругот на мислата, дали Баумгартен ќе ти ги даде тие грошеви за да избегаш.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Таа се вклучи и во подготвувањето на културно-уметничките програми во кругот на болницата. ***
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Тоа што остануваше и натаму во кругот на болницата, воопшто не ѝ пречеше.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Се останува по старо џелатите станаа современи слободата е фрлена на колена чуствуваш духот е во зандани Едни злосторници заминаа но дојдоа нивните внуци џелатите се вртат во круг ги слушаш истите звуци Човештвото полека изумира светот е цел во метастаза а надежта остана во кутија се острат и неа да ја згазат Луѓето умираат во незнаење несвесни во илузорно постоење некои се мртви од раѓање а деновите им служат за броење Премногу животи одземени изгазена е совеста чиста премногу солзи пролеани а судбината остана иста
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Онака положен на тревата зад вагонот, токму на она место каде што неколку вечери (само неколку ли беа?) престојуваше бабата Петра со внучињата, со Пелагија крај неговата глава одеднаш се најде во кругот на оние што останаа.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Таа си остануваше доследна. Но никогаш не забораваше каде застанала во кругот на посетите на нашите семејства.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Помошниците од оваа страна, на господинот Призрак, се викаат: Бедмен („човекот“ што настанува во соништата, или на психоаналитичарските каучи... - така се зборува); потоа доаѓа Мики Хаос (како и за Пајо Ентропија и Роџер Ребит, се претпоставува дека Мики им избегал на црта­чите како вирус на лаборан­ти­те; други, пак, мислат дека Мики Хаос наста­нал под ста­клено ѕвоно, из­ло­­жен на влијани­ето од јаглерод, натриумови соли и графит, додека се симулирал Големиот Траскот...); третиот и последниот (но не на крајот од ланецот што се врти во круг!) е веќе споменатиот господин Јанус, кој скоро сигурно е човек, но со две глави, за разлика од Дипигус.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Тоа се трите главни помошници на господинот Призрак.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Тие нејзини ѓаволштилаци со кои го држепе во кругот на својата аура, ја правеа онаа голема вода во којашто Едо сè повеќе и повеќе тонеше.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Во екот на војната, таткото во проучувањето на јагулите во Струга го наоѓа оправдувањето на своите мечти за емиграција, но од Балканот на XX век, трансформиран во лавиринт од конфликтите и појавата на непреминливи граници, веќе не се емигрира, човек се врти во круг, се загубува, и семејството ветено за Америка, запира во Скопје, главен град на Македонија, на брегот на една река, Вардар.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
- Јагулите се вртеа во круг. Не стигнуваа во одреденото време во слатките води, во реките и езерата, за да ја продолжат праисконската мисија на животот и смртта. Ниту се враќаа јагулите кон морињата.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Чекореше во круг во собата.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Сѐ повеќе и повеќе се вртеа во круг на исто место додека некои не им пријде да им рече дали мислат да ја престојат ноќта.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Всушност, тие цело време се вртат во круг, како околу некоја кафкианска крепост, за да не можат никако да стасаат таму каде што наумиле...
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Ти се движиш во круг по познатите треви а спиралата на времето те влече по нови виделини.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Фатете се за раце! Така! Вртете се во круг!
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
А тогаш, диво, како животни што побегнале од своите пештери, трчаа и трчаа во кругови, викајќи.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Наместо да се обиде да дојде до некоја информација што ќе содржи или барем ќе наслути некаков излез тој по втор пат ги исцедува помеѓу забите истите веќе искажани констатации: дека Загорка минатата ноќ не ја поминала во нејзината постела и дека за жал не е пронајдена нигде во кругот на болницата.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
А другите деца настанаа собрани околу нив во круг којшто се изместуваше но борачите натаму наваму, како што се носеа тие.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Полна луна на полноќ: тукушто откриен ќуп мед во внатрешната одаја на Пирамидата: вртење во круг безизлезно враќање јанѕа ... мирис на маточина, мрмор на планински поток, кошариња пчели, тивки дење, потивки ноќе и - збунувачки спокојна бесконечност ...
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
3. Човекот: „крст во кругот“ Крст го двои небото на источно и западно високо и ниско кругот се затвора: - Deus homo est.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Лета јастреб на летното небо под нечитливиот краснопис на зодијакот најпрвин во кругови широки и нагли како скришни помисли потем сѐ поситно, опсесивно запира на родното дно наспроти сѐ друго што и натаму се врти околу својата замислена оска.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
1. Преобразби „Срцето ме влече да ги опеам преобразбите во други тела“,23 на Ѓаволот конецот намотан на макара да го замрсувам јазикот да го вртам вртоглаво на врвот врв да најдам во коцката, коцка-бесконечност во кругот, точка-вселена за габите легло, да го откријам -пред да пропеат првите петли- мистериозниот отпечаток, совршено обол божјата преса по европските полиња додека житото живее знак дава човекот да се прилагоди на чуда и да мисли низ чудеса небаре сѐ е од два краја составено на два раздвоено, непостојано хаос и космос секаде и секогаш отровен и неотровен свет двојници свет условно отворен на слобода пуштен за да биде поблиску до смртта најаве одошто теориски.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Уште долго ќе сакаш да бидеш со нив во кругот ќе сакаш залудно и ќе се прашуваш: што во бесконечноста што во атарот на загубата?
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Мислевме дека бегаме, всушност, само во круг се вртевме.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Продолжи да се врти по Градот, и иако имаше впечаток дека оди во круг, имињата на улиците беа различни.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Есента доаѓа рамнодушна и дури некако скептична во кругот на самотата што го носи Се постелува преопрезна зад грмушките на видот и чека како итро демнење И не е само тажна метаморфоза на лисјето и подмолен пристан на испокинатите магли што висат од рамената на студот Туку е клопче од многу излитени носии и сива клупа од постојани медитации при кои долго се молчи
„Дождови“ од Матеја Матевски (1956)
Едноставно да се биде човек во свет на хаос во кој ја проектираме хармонијата, човек кој во секоја пора од постоењето, низ олујата на времето ја бара својата совршена форма.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Да се биде жив меѓу толку скаменети лица, да се биде слободен во кафезот на изгубените души, да се биде заљубен во пламенот на изгорените срца, да се биде победник во очите на ѕверовите, да се биде ангел во кругот на светиот оган, да се биде дел од сегашноста со слики од минатото, да се биде дел од фантазијата со одраз во искршените огледала, да се биде дел од сонот меѓу забите на светот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
- Пармениотн: Еве, ги на рамнината која цела се гледа меѓу Нифат и Гордиските Планини, сами се осветлија со факели во круг, Да ги нападнеме сега!
„Еп на Александар Македонски“ од Радојка Трајанова (2006)
Освен манифестации во кругот на основните училишта други еколошки акции засега нема.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Копитата тапкани едно врз друго и во круг имаат своја геомертија, своепаметење, свој ветар, тоа не се траги на крупни и гледани коњи, тоа не е кас на римски освојувачи, на крстоносци, на ислами со бајраци и полумесечини; тоа се траги на боди и непотковани копита на наши коњи и крај нив траги од непорочен допир на човечкото месо и земја: тоа се босите нозе на мојот народ.
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)
Си велам исто така дека вие можеби знаете за овој автор, и можеби ги имате неговите книги; во тој случај ќе најдете некого кому да му ја подарите книгава што ви ја испраќам.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Луѓе облечни во бели долги кошули се движеа во круг испуштајќи необични звуци во испресечен ритам.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Но добро, сепак работите треба да си останат во кругот на нивното релативно значење.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Кој вели дека кодот за нејзиното искажување фамозниот љубовен dis-cursus функционира како некој вечен календар или некоја енциклопедија на афективната култура: постојано се врти во круг, повторувајќи се без прекин (Barthes, 2007: 17).
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Каква што е јас-те-сакам...
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Откако ги прочитав неговите книги јас постојано им зборувам на сите во кругот на моето семејство и на моите пријатели, ги позајмувам, ги подарувам: дадов еден примерок и на една орштинска библиотека.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Што ќе им се, кога со нив и не би можеле да го искажат најважното: онаа силна и автентична љубов што ја споделуваат.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
И го лекувале царот вртејќи се в круг - со магдонос, кромид и лук.
„Најголемиот континент“ од Славко Јаневски (1969)
Од чудо земјата се вртела в круг и до гуша в нива се закопал еден плуг.
„Најголемиот континент“ од Славко Јаневски (1969)
Од чудо плугот се завртел в круг, од чудо земјата се закопала в земја како плуг.
„Најголемиот континент“ од Славко Јаневски (1969)
Но она што било сосема сигурно тоа е сознанието во круговите на двете Влади дека конците во таа игра ги влечел СССР.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Бебето мораше да биде разбудено. Звуците од трубите, саксофоните, тапанот и тубата одекнуваа во кругот на целата болница.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Седнат скрснозе и налактен на софрата, во кругот на светлото на батериската ламба, новинарот пишува.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Утредента и наредните денови над нивите, полјаните, траповите и патеките по кои протече колоната, во кругови летаа стрвници...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Застана сред црква на плочата врз која беше изделкан голем круг како со цветови и во кругот крст.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Сакаше да влезе во кругот и да им каже дека ќе се поправи но силите го издадоа и тој пригушено заплака сам и незабележан во својот заклон.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
КРИСТИНА: Немам рамнотежа. ЈАКОВ: Оди за да имаш. КРИСТИНА: Каде? ЈАКОВ: Во круг.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
(Кристина станува. Оди со Јаков во круг. Пауза. Се отвора горниот капак. Се спушта Нове, со гас-маска и црна пластична пелерина. Пауза.)
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Конзервативна позиција! (Ја врти во круг.) Ова е анархија. (Ја води лево.) Овде си левичар.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Рефлексивната свест- самосвеста е во солипсистички круг. ‘Духот’ е заробен во кругот на сопствената иманенција, неспособен да воспостави контакт со ништо што не е негов одраз.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Си помислив само дека бев во право, таа беше само една напатена девојка која запловила во кругот на својот сопствен пекол, правејќи им замки и лошотии на другите.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)