во (предл.) - леа (имн.)

И ќе го завлечка некаде во леите, зад грмушките.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
ВЕРА: Ние седевме со тебе во мракот во бавчата, од небото паѓаа ѕвезди, а ние двете бевме во бели фустани, како привиденија, и одразот на белата грмушка во леата беше како привидение, и ти, ти ми кажуваше дека не можеш повеќе, дека Лења те исцедува: ете вака.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)