во (предл.) - мир (имн.)

Нека сега го спијат мошне потребниот сон, нека се одмораат во мир најдобро што можат, додека авторот на оваа подземно разгранета приказна по случајност ги превртува небото и земјата барајќи меѓу многуте други загуби, сметајќи го тука и својот, нивниот исчезнат клуч. Маргина 34 69
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Социјалистичкиот државен кич е создаван во мир, во земја пред која беше иднината.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Со оглед на тоа дека не сум бегалец и дека сѐ уште имам работно место, моите шанси за преживување во мирот, се значително зголемени.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Овдека, во горниве одаи, а во склад со своето сфаќање на спахиското достоинство, агите, одлачени од семејствата со тесни, речиси вертикални дрвени скали, во мир и тишина го благуваа својот живот.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Затоа мораме да постапуваме според воспоставениот ред.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Сега живееме в мир.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Вчера тој живееше во мир со самиот себе, го контролираше својот живот; неговиот свет беше цврсто закотвен.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
За чашата негова се говори дека чашата била полна ѕвезди, и дека на папок личела, и дека во неа Соломон ја гледал судбината своја и ја црпел мудроста своја, како од книга, и дека таа му велела како да постапува во војна а како во мир.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Водеа мирен семеен живот, без некои посебни турбуленции и се гледаше дека живеат во мир и хармонија.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Понекогаш, кога мојот страв ќе ја создадеше помислата дека тој ќе си го одземе животот, сакав да побарам пари од брат ми за да можам да отпатувам, да го пронајдам имотот близу Минхен, каде Рајнер израснал и каде што сега веројатно беше, но знаев дека за да дојде во мир со себеси, за да дојде до одговорот на „Кој сум јас?“, му беше потребно да биде сам.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Затоа и заминувајќи од градот не ја зеде мојата адреса, не ми ја даде ни својата, и така ниту преку писма не можевме да си кажеме како сме и што правиме.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Вака се прашуваше и вака си зборуваше Нуне Волта додека непријателите се прегрнувале, се гушнувале, потпевнувале и во мир и спокој во сон потонувале.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Јас мислам оти ние треба да бидеме лојални кон Турција, но претполагајќи оти турското правителство и народ ќе разберат најпосле оти интересите на нивната држава во Европа се совпаѓаат со нашите и зависат најмногу од нив, а не си противречат, и затоа Турците први ќе треба да го докажат искреното сакање да се во мир со нас и со тоа да ја заслужат нашата поддршка на нивните интереси.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Вистина, не беше ниту промакедонски ниту проалбански настроена, туку секогаш се залагаше за Македонија како земја, како концепт, како единствена мултиетничка средина во која сите нејзини граѓани заслужуваат да живеат во мир.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Никому не враќајте зло за зло. Трудете се да живеете во мир со сите луѓе.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Арсо има само една желба - да остане тука во мир и заборав.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Денес сме во војна! - Каква војна бе, нели зборот беше дека ќе живееме сто години во мир?
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Живеј си со народот во мир и љубов. Од земја сме и пак земја ќе станеме! Поминот е најдобрата работа, тоа ќе ни остане.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
- Беше добра жена и нека почива во мир. - Амин, - кратко возврати Рада.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
И старата црква почиваше во мир и благодет, под закрила на обезбедувањето „КОБРА“ чиј натпис, на главната порта, беше дополнет со цртеж на змија во напад.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Седнува на клупата под борот, тоне во мир, во тишина, во спокој и повремено фаќа со слухот разни шумови и гласови што му идат од градината, од патот, од селото, од ледината и шумичките: им го одредува потеклото и далечината и ги селектира задржувајќи ги поинтересните.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Најпосле охрабрен, зедов слобода, да му го поставам на големиот поет, на стариот пријател и директното прашање, кое најмногу ми беше при срце: - Вие ја напуштивте Палестинската ослободителна организација кога Арафат најмногу веруваше во мирот, кога го стави потписот на договорите во Осло...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Јас сум за рамноправност на сите граѓани: Евреи, христијани и муслимани.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Имаше други приоритети за големата разбранета Федерација.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тој гинеше во повеќе битки, излегуваше од смртта, но умре само во една, подмолна битка-стапица, дијаболичен предизвик кога пред време се врати во слободна Палестина, положувајќи го оружјето (извор за недоразбирање со многумина), кое впрочем самиот секогаш го носеше симболично...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ослободени од нивна ционистичка идеологија, чии жртви биле самите тие, Евреите ќе живеат со нас во мир и меѓусебно почитување... - велеше Арафат.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Јас со своите толкувања на последните Арафатови барања, со неговите повици за мирна разврска за конфликтот, за неговото колнење во мирот, како да внесував дисхармонични тонови пред надлежните високи функционери на мојата последна завршна средба по завршената мисија од Шестата управа за надворешни работи, надлежна за Палестина.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Балканот како да има најмногу варијанти на жртвувањето, во мир и во војна!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски се надоврза на претходно изнесените податоци за зборот кодош, запирајќи на личното искуство: Во животот видов многу маки од кодошите, имаше меѓу нив што ги знаев, а ме кодошеа, имаше и кодоши кои не ги знаев, бев нивна постојана жртва во војна и во мир.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Навидум имаа иста цел нивните чеда да живеат во подобар свет, во мир и хармонија, но патиштата до целта им беа различни.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Уште повеќе се вчудовиди кога откри од една нејзина случајна забелешка дека не се сеќава оти Океанија пред четири години беше во војна со Истазија, а во мир со Евразија. Тоа малку го исплаши.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тој беше предмет на омраза, попостојан било од Евразија или Истазија, зашто кога Океанија беше во војна со едната од тие две сили обично беше во мир со другата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Планот е, со комбинација на борби, пазарења и временски добро темпирани предавнички напади, да се обезбеди еден прстен од бази што целосно ќе ја опкружува едната или другата ривалска држава, а потоа да се потпише пакт за пријателство со тој противник и да се остане во мир со него доволно долго, за да престане да биде сомничав.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Еди остана во Калифорнија и живееше во мир. Дури и се омажи.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Нејзината поранешна мисија да го спасува семејството, децата, во војна, се менуваше во мисија да го спасува и во мирот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Мајка требаше, и во мирот, кој траеше подолго од војната, да се бори со сите средства на својата тивка моќ за да истрае, за да си ги спасува своите деца.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Така било отсекогаш во Земјата на езерата. И во војни и во мир. Зошто да не биде така и сега?
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Ќе станеш доктор! Професија и пол. И во мир, и во војна – го чисти ножот.“
„Или“ од Александар Прокопиев (1987)
Би можел да обнови некаков вид ограничена цивилизација, таква во која би можеле да живееме во мир.”
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
А што ти требало толкав пат да акаш место да си седиш овде во мир и во спокојство".
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Сите ние се раѓаме со предодреден ген и код, но умешноста на прифаќање на животот таков каков што е, е во способноста да се создаде внатрешна хармонија (да се биде во мир со самите себе), да бидеме способни за зрела љубов, да доживееме духовна и физичка интимност и блискост, да имаме почит кон себе и кон другите.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Да имаме храброст да ја соголиме душата и да создадеме нешто креативно.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Да живееме во мир, без војни и конфликти со вистински, блиски пријатели и еднакви права за сите.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
„Да сме здрави, да живееме во мир, да живееме сложно!“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Ми раскажа повеќе необични настани, како козите служеле во мирот и во војните.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Пред повеќе од десет години, кога земјите на Европската заедница продолжуваа со повеќе или со помалку среќа да си ја обезбедуваат својата иднина во мир и во просперитет, започнуваше с повеќе и повеќе да преовладува немир сосем близу до нас, на Балканот, каде што првин започна земјата да ја обзема вознемиреност, потоа да доживее силни потреси и на крајот област по област, цели региони да се најдат во рламен.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Но тоа е помалку значајно, битно беше воодушевувањето и восхитот што ме обземаа од ден на ден од еден опишан лик во книгите, таткото на авторот.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Дедото Киро го запали масленичето пред Богородица и, крстејќи се, гласно рече: - Нека и е лесна земјата и нека почива во мир... Амин...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)