во (предл.) - мозок (имн.)

Може ли таа нематеријална супстанција, која нема, како телото, просторно протегање (просторност), да биде некаде просторно лоцирана во некој дел од телото?
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Каде се наоѓа таа - во мозокот, во крвта или во гландула пинеалис (епифизата), како што се верувало во 17-от век?
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Ако не се сетиш, не можеш да се сетиш, тогаш како некаде во главата, во мозокот, крвта да ти се згрушува, ќе почуствуваш нешто налик на потисок на одредено место во главата.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
- Татко ми е инвалид од личниот конфликт во мозокот - по две-три минутна пауза одговори Клои.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Илустрација: Andrew Hem Маргина 35 77 Зоран Анчевски ОВДЕ И НАОКОЛУ (лирско ноктурно за крај на веков) Балкан Клоака е на ереси и еретици што Европа ги пали и гасне по своите клади ги развлекува на прокрустијански постели и нехристијански им го жигосува гревот в мозок Јазол е од светло и темно што по правило само со нож се разврзува Крст-о-пат е од бесилки гумно од (к)оски вод-о-пад од солзи. . .
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Значи, надворешната полова информација, психичкиот момент или чувствувањето се така веќе она Нешто, што хемоелектрично во мозокот го зафаќа местото на центарот за полово уживање, а надразбата што ја нарекуваме сексуална е онаа суштина што е означена како сексуално надразлив супстрат.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Со бес во утробата што му се крева до повраќање, и со метеж во мозокот што не знае каде му е главата, Баге се метка по улиците на градот како билјардска топка под последен удар.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Но сега, кога го почувствува на себе, поправо кога овој го удри право по глава, не по челото туку по темето, како чекан наменет за клинец а паднат на палец, виде дека тоа не е само удар што ископува дупка туку удар што ги изместуава сите центри во мозокот, при што не толку што се изместуваат колку што се поништуваат сите дотогашни вредности.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Некаде од Прилеп али од Битола, каде што живееја неговите подалечни сродници и каде што и сам имаше куќи и хотели или од Солун, од Софија, од Загреб, од Берлин, од Париз, од Лондон, каде што бил да ака, рано напролет, заедно со ластовичките, туку и тој ќе долеташе на Имотот и ќе довлечкаше со себе и една секогаш различна, но секогаш ситна и црномуреста граѓанка.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Но најмногу од сѐ беше смешен, а, се чинеше и штрекнат малку во мозокот.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Но тоа не значи дека има некој ген што ти дава американски субјективитет, немаш во мозокот некоја жлезда што те прави Американец. ‌А сепак, да се биде Американец, како и да се биде геј или да се биде стрејт, е длабоко лична работа, длабоко определително за тебе како поединец, тоа длабоко ти го обликува сензибилитетот, начинот на кој го гледаш светот, реакциите кон другите луѓе.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
А субјективниот живот, инстинктите и интуициите нужно ќе ти ги обликува тоа што си Американец, ќе ти ги обликува поврзаноста со американската култура.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Би можел дури и да кажам дека тоа е каков си се родил – во смисла на тоа дека ако си се родил и си растел во Америка, неминовно стануваш Американец, ваков или онаков, без разлика дали сакаш или не сакаш да станеш Американец.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Дури и ако си Афроамериканец или азиски Американец, тоа што си Американец, сепак, ти дава субјективитет што е различен од субјективитетот на неамериканците.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Сега, по многу одминато време неизбежно во мозокот се вклинува прашањето: која беше целта тие, осумте илјади партизани на Демократската армија на Грција да влезат во ровови и бункери и само со пешадиско оружје да ѝ се спротивстават на осумдесет илјадна владина армија облечена и сита и вооружена со најсовремено оружје?
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Со други зборови, без користење на ментални репрезентации секоја невронска мрежа во мозокот на птицата се наоѓа во нелинеарна стабилна состојба (атрактор) која што е поврзана со сличен стабилен образец во околината на животното.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Вашиот татко почина пред неколку часа од излив на крв во мозокот. Жал ми е, ништо не можевме да сториме.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Но нивното брчење се вклопува во мозокот и го дразни повеќе.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Таа беше некоја чадлива недогледност и болно недоверливата мисла, озлојадена од гласот на офицерот што му одекнуваше тажно во мозокот, се упатуваше таму.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Ковчестиот прст се издолжува кон него и сеќава на челото ладен допир и крцкање на суви коски поминува во мозокот.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
А во мозокот думкаа подземни тапани и го прободуваа писоци на зурли.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Белите букви на натписот релјефно му се вдлабени во мозокот и тој секогаш ги гледа.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Со клинец неговата треперлива рака ја ископа на ѕидот над одарот, каде што лежеше, реченицата што почесто му светнуваше во мозокот: Тука згасна Арсо во лето илјада деветстотинии и трето.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Во зачадениот простор не ги гледаше повеќе другарите, се исполни сцената со војска и на Арсо му се слошуваше... очај и огорченост се згуснуваа во мозокот.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Нешто вика и тропа во мозокот, непрестајно го тегне неговото срце таму. Тоа е злосторникот.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Здодевно е ова брчење на инсектите во мозокот!
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
„Праведна казна, праведна казна“, сврдлееше оваа мисла во мозокот на Арсо.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
„Килав во мозокот, прости ми господи. Затоа лежеше ноќе по празните вади и по сувите лозја и им пееше попски песни на црцорците.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Можев да видам низ сивожолта зачаденост како бодат и како сечат крвави и песоглави и знаев дека тројцата Турци дојдени во селото под знак на своја ламтежлива правда не личат на себе - разлеано месо и бедни крпи се под сенките на ѕверосаните луѓе што се здружуваат во глутница кога се борат и самите за своја правда, и можеше да се поверува дека од криците и замавнувањата пукаат плитарските ѕидови.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Полета, акна на земја. Ете како стана килав, ако не си знаел.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Вечерва Герасим од Побожјане ќе раскажува како се растуриле синовите на царот Сонце и царицата Месечина.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Но јас онемував и безгласно повторував со крвави усни - таа е нема, таа е нема, таа е нема. Крв сегде, крв во мозокот!
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
А ти си, Лозане, дете. Не знаеш. Во мозокот на Онисифорче Мечкојад одамна лазат црви.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Нејзиниот глас како да се забодуваше во мозокот на Винстон како парчиња искршено стакло.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
- Тоа се должи на повеќе причини: на психичка напнатост, наследна особина, или недоволна развиеност на синапсот во мозокот.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Сите овие години се обидуваа да му втиснат во мозокот претстава дека е припадник на најмоќната, најспособната нација.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Ужасно контрадикторни чувства ѝ го раскинуваа целото тело. Ја жежеа во мозокот.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
На Доста крвта ѝ зовре во мозокот, и уште сред куќи го бапна котолот од глава и ѝ се загна на Митра, која, како кабаетлија се здрви, просто не можеше да мрдне.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Тендери фрчат, во мозок нѐ дупчат опортунисти во кабинет чучат полни кафани од утро до пладне студенти учат за курово здравје Има ли спас од поскапо парно редици долги во социјално и ако завршиш катастрофално скапо е дури и во погребално Избави нѐ Оче од банкари алчни себични луѓе и денови мачни избави нѐ веднаш од шалтерска стока до кога каматата Оче ќе скока?
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Трајко побледе. Крвта му навре во мозокот.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Лектира кнезу Репнине пукната калино во мозокот црвено во копнежот се всадуваш прибираш сѐ што е светло безграничен меѓу корици мирисаш на бебе те канам чај да се напиеме зимата да ја згаснеме небаре жед ти седумдесет и шестата јас тебе да те видам меѓу луѓето немаштија во мене исто така - има што да видиш дождот се самоубива кога врне за да постои мора да врне зли абери како метафори ме следат ѝ се ближи крајот на неизвесноста репнине литературо!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Ми се крши ко суво стаклено цвеќе во раце, под нозе, на срце во мозокот ми удира ме заклучува ко да сум казнета со катанец, од надвор правам сѐ да ме нема можеби така ќе се спасам ќе фатам џенем некаде усвет, некаде кајшто никој не ме знае и нема да му падне на памет да ме оспорува оти такви работи не им паѓаат на ум на нормални луѓе ама овде сѐ е можно овде ние не сме ние светот е превртен наопаку ние газиме по шилци ако нив ги промашиме ќе нагазиме на мина ако неа ја промашиме ќе се фатиме во стапица ако и стапицата ја промашиме ќе удри гром ако и громот нѐ промаши ќе се изедеме еден со друг.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Погодуваше како врел куршум кој на чуден начин уште еднаш експлодирува в мозок.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Со мал прст да не мрдам, сите да ги дупам во мозок.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
Чакарвелика се печеше овде на сонце и се плашеше од зимата кога ќе треба да се прибере во анот усрамено да го слуша кркањето на вратите и душемињата дури во мозокот.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Овој ветер ги гореше пределите, ги растегнуваше коските како восок, крвта ја зовриваше и згуснуваше во калливи напласти во мозокот.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
И од тој најширок спектар на емоции во една референтна рамка или основна архитектура на менталниот живот во чии темели се посветеноста, чесноста, лојалноста, грижата, одговорноста, самодовербата, сочувството, љубезноста, трпението, трудољубивоста, смирението, воздржаноста, хармонијата денес како да е отсечена сиопсата, врската со емоционалните центри во мозокот со што се предизвикува хаос во процесите за расудување.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Телото ќе го исчистите со нагонот на повраќање, секогаш кога пред очи ќе ви се појават слики и кога искри ќе ви ги потресат нервите во мозокот, ќе ви се згрутчува крвта во тромб од помислата дека сте живееле во лага, дека сонот бил лажен, дека сѐ било само илузија.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)