во (предл.) - настан (имн.)

Да биде иронијата поголема, беше одбиено и неговото барање за делумно ослободување од судски трошоци т.е. од плаќање судска такса,6 затоа што и тој и неговата сопруга, со која имаат две малолетни деца, се невработени и во тешка економска состојба.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во својата контроверзна одлука судијката го отфрла сведочењето на единствениот сведок кој и беше директен учесник во настанот, на база на соседски и пријателски однос меѓу него и Јакшиќ, а го прифати сведочењето на надзорникот кој беше и единствениот кој знаеше да работи и кој ракуваше со машината.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Чанга, кога им го читаше на своите козари овој дел од расказот, толку многу се внесуваше во настаните и ги дополнуваше, така што, во еден момент, козарите не можеа да го одделат расказот на Доде од кажувањето на Чанга. ...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Но, многу е повпечатливо ако истиот ефект го постигнете по пат на монтажа, бидејќи на тој начин во настанот ќе ја вовлечете и публиката - и во тоа е една од тајните на монтажата во филмот.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Дишење.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Велика Британија и СССР, секоја посебно, настојувале да земат учество во настаните кои би ја определиле судбината на народите на Балканот.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Ваквите информции биле причина Министерството за надворешни работи на Велика Британија да побара од својот претставник кај Фицрој Маклин да го извести претседателот на НКОЈ Јосип Броз Тито за загриженоста на Британците во врска со активностите во Македонија, предупредувајќи го да внимава “да не биде вовлечен во настаните во Грција“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Веќе и самиот рудолфински кружок бил составен необично: во друштвото на маниристичкиот цар кој што дел од својата младост минал на мадридскиот двор на Филип II, освен Арчимболди, ги сретнуваме Џовани да Болоња (скулптор), Венцел Јамницер (славен гравер), Бартоломаус Спрангер (сликар од Антверпен познат по прикажувањата на голи осуденици на смрт во доцноромантичарски стил), Ханс и Филип де Монте (водечки претставници, покрај Лас и Пелестрина, на доцноренесансната полифона музика), Адриан де Врис, Кеплер, Брахе, Антониот Абондо (изработувач на медали), портретистот Николас де Нојшател, потоа разни трговци со уметнички дела, колекционери, врвни занаетчии - еден, во секој поглед, космополитски собир. (...) Не е чудно што народот во Прага набрзо почнал да зборува дека Рудолф II е во врска со ѓаволот, токму како во легендите за Фауст од времето на доцната ренесанса, како во Гетеовиот Фауст, како во Мановиот Фаустус кој се надева дека со стекнатото знаење ќе се стекне со една нова, крајна и спасоносна формула... Margina #26-28 [1995] | okno.mk 223 okno.mk | Margina #26-28 [1995] 224 Margina #26-28 [1995] | okno.mk 225 Необичниот гроф Арчимболди Арчимболди пред скоро време повторно е откриен и претворен во настан во современите луксузни галерии, а за неговите слики (портретите составени од животни, на пример) се плаќаат баснословни суми.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Тука е и инженерот Александар, повоздржан е, таков му е карактерот, но пресреќен е што се нашол во средината и во настан за кој никогаш не помислувал дека може да се случи.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
А можеби ја чувала како скапоценост, или како заслужен трофеј од нејзиното учество во настаните.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Наизменичните внатрешни монолози, се само разнобојни каменчиња што го надополнуваат и градат мозаикот на приказната.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Затоа и може да се рече дека овој роман е дело на сите учесници во настаните што се опишани.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Облекувајќи ми ја таа не најде за потребно да објасни од каде ѝ е.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Дајте ми еден пример на настан во вашиот живот на кој таа била сведок и којшто би можел да ѝ помогне да го предвиди ова постигнување. (б) Како таа би ги опишала околностите под кои се случил настанот? (в) Дали таа била свесна за другите кои можеби учествувале во настанот? (г) Што мислите дека би рекла кога би била замолена точно да опише како тоа се случило? (д) Како таа би ги определила вашите цели при остварувањето на ова постигнување?
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Следува еден пример за поставување прашања, образуван според таа структура. (а) Добро, значи вашата тетка Мевис би можела да биде во најдобра позиција да предвиди едно такво постигнување.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
На прагот од крајот на граѓанската војна во Грција, обележан со ужасниот пораз, заедно со сопругата Дитта, поттикнати од загрозата на помислата дека времето со текот се брише, се охрабривме да појдеме на пат со времето што одмина и, носејќи ја со себе и својата судбина и бележењата од живите искази на повеќе учесници во настаните и случувањата, тргнавме уште еднаш да ги изврвиме патиштата на нашето искоренување и раселување.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Кога таа „самостојна” и „национална” политика е орудие на непријателите на Русија, против интересите на последната на Балканскиот Полуостров, можат ли да бараат тие бугарски политиканти од руската влада да биде таа совршено безучесна во настаните на Балканскиот Полуостров кога тој Полуостров бил грижата на Русија цело столетие и повеќе?
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Внимавав, со бирани зборови да ја внесам во настаните.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Зарем така не се случуваше и во настаните чии современици бевме.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Обично, додека раскажуваше бавно и рамномерно, без нагласување на одделни зборови за кои можеше да се рече дека се судбински во настанот, ја стискаше запалената цигара со тврди прсти - жарчето му доаѓа до пожолтените нокти на палецот и показалецот; тој се средува за нова реченица, бавна, на исто гласовно ниво со другите зборови, пали од премалиот отпушок следна цигара.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Никогаш/ Ѕвонењето на тајниот телефон со кој овде, во собава; се материјализирав во настани на иднината.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
(Значи, имајте на ум: јас сум случаен учесник во настаните за кои подоцна ќе стане збор).
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
- Штом ќе препознаам некаде присуство на невиност ако не можам да му се придружам барем сочувствувам со него - реков во желба да го дообјаснам карактерот на моето учество во настанот кога веќе беше речено дека сум го подржал она што се случуваше минатата ноќ.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Сепак, завршниот дел од неговите разјаснувања звучеше сосема прифатливо: „Јана, нашиот млад пријател можел и да згреши.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Тој ѝ припаѓаше на онаа група несреќници кои живеат некаде во времето пред нас, во настаните кои допрва треба да се случат, па оттаму можеби и погрешното сфаќање на неговите постапки таа вечер.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Иако тоа никој не го бараше од него, почна да ме оправдува и притоа да ме дотерува во облеките на неупатеноста, дури и во случајна заскитаност во настан што беше пред сè нивен.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Мислам дека во нашата единствена заедничка ноќ сфатив дека тој ги носи во себе разочарувањата што само иднината може да ни ги предочи.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Пред малку, на една географска карта на Македонија се обидов да ја видам оддалеченоста меѓу Скопје и Тетово, како што се истакнува главното место на немирите. Педесет километри. Па тоа е малку!
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Таа како што не престануваше да ја шири вистината за моите книги среде своите пријатели, да им пишува на издавачите, на уредниците на книжевните емисии за да го свртат вниманието кон моите книги, се обидуваше и во настаните кои ја загрозуваа иднината на Македонија да ја открие логиката на помирувањето, соживотот на македонското и албанското население, како и другите етнички заедници, гледајќи ги обединети во заедничката татковина Европа.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Инволвираноста на САД во настаните во Македонија низ историјата, за разлика од британската и советската, била маргинална, но во текот на Втората светска војна таа била во унисон со политиката на Велика Британија во однос на настаните во Македонија и на Балканот.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Целиот свет ќе чуе за овој митинг за Американскиот словенски конгрес.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
На присутните им се обратил претставникот на Претседателот на САД и претседателот на Комисијата за мобилизација, Пол Мекнит, кој меѓу другото истакнал: "Чувствувам дека со манифестираното единство во текот на ова попладне, вие учествувате во настан проткаен со визионерство.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
А можеби бегот и не беше важен во настаните што ќе следуваат, та затоа го немаше и во претчувствата? - си рече момчакот, тешејќи се.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Во такви случаи татко ми се однесува како да е случаен минувач низ куќата, или како незаинтересиран гостин кој се чуди што тоа се случува, оти, нели, не е од нашето семејство и нема удел во настаните и односите во нашата куќа.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Јас не разбирам зошто и како е можно мајка ми да е виновна за сите лоши работи, а татко ми да е невин.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)