ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Претпазливо, притајувајќи се, тој се вовлече во ќеркината соба.

И кога таа падна во несвест, тој се припи до нејзината бутина, крај самиот газ, каде што синееше нежна крвава жила.

Керадер тоа го зборува како вистина по ѓаволите сакам да речам тој ја уважува таа свиња - дури беше еден од главните педери заборавив како ги викаат таму преку со оние Италијаните после големата војна замисли ги само тие дибеци кога го здогледале како го мота тоа црево долго пет стапки еден ден - само сакал да го извади проклетиот боздоган вели Керадер - па тие помислиле мора да е педерски бог-на-боговите или такво нешто и сакаа да го вработат или како тоа се вика добога е па Морт сфатил дека тоа не е толку бедна работа знаеш подобро отколку со него да вадиш нафта по Арабија или да затнуваш дупки по холандските насипи како што досега правеше таа свиња останува таму некое време и тие момичиња таму во тоа италијанско место го мачкаат со ежова маст и маслиново масло и сите заедно работат како весталки девици го соблекуваат таму на полињата и ги прскаат нивите и го истакнуваат Морт вели дека тој вели тогаш најмногу се приближил до онаа вистинската работа жими сѐ! да умреш од смеење! и тие му носат сѐ некакви остарени тетки и пензионери тој ги распорува како со некаква зачудувачка еутаназија за стари госпоѓи и ги благословува сите нивни ебани раѓања гмечејќи го својот член дури по малку и копајќи од страна на бунарот но ќе се распичка со римокатолиците затоа што не е обрежан па тие сакаат да го млатат но Морт вели не и тие не можат да му пријдат кога го има тој огромен овен па со него изведуваат чудо и му го збрчкуваат стариот стојко со света водичка и му го загреваат семето па тоа ги спржува полињата а еден ден дури запалува некој проклет вулкан и тој мој боже! не губи време стварта да ја префрли преку рамо и оттаму фаќа магла жими сѐ! но сега ко што велам таа ситна лирика е покојна и отпеала и тој се вози горе-долу со лифтот како и сите ние еве сега влегува во тој проклет кафез покрај нас куп гадови што се заебаваме со онаа малечката што управува со тој смртно опасен лифт некако чешајќи го својот набрекнат задник кобојаги случајно и мил боже како само се унервозува и пренемага белки пола од нас се брани пола привлекува играјќи се со тоа зуење на рачкат и летејќи угоре низ тоа зградиште и баш тогаш стариот Керадер жими сѐ тој понекогаш стварно изненадува таа шизната свиња ја мерка нејзината пурпурна сукњичка и што велиш! малечката воопшто не носи гаќички! нешто преубаво батка сакам да кажам слатка праска распукана пред туѓ овоштарник и кутриот стар Морт тој кобојаги малку се клешти малку навредува и за момент ние другите не гледаме во што е работата околу што целата узбуна меѓутоа тогаш таа неверојатна работа одеднаш испаѓа и се ниша токму под неговата брада како ебено божјо око жими мајка а тогаш ете тој голем откачен боздоган и мој батка се грчи тој и кине како проклетата секвоја кога паѓа богаму и го погодува стариот Керадер трас! и тој паѓа право на подот! неговиот најдобар пријател и таа мала бедна момичка таа фрла поглед кон тој невозможен член што кружи наоколу и удира по ѕидовите па таа сосема паѓа во несвест и жими мајка се струполува право врз онаа рачка на лифтот и за секунда батка помислив сите отидовме по ѓаволите 15

Иако зад себе го имаа големиот хит “Кажи ми”, иако дури и следниот сингл им беше хит, тие за Американците суште не беа супер-група. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 169

Во Каиро падна во несвест заради заврзаните црева, испуканите чиреви во стомакот и запалувањето на стомачната марамица, а бидејќи болницата беше преполна, внесоа кревет во заедничкиот клозет, за еден грчки хирург да ја усере целата работа и му го зашие своето заборавено шише виски; па тогаш на реденка го исфукаа арапските болничари, а една сестра украла пеницилин, па затоа му даде инекција карбол; потоа доби трипер во газот, па еден замислен англиски доктор го клистираше со врела сулфурна киселина, а некој германски практичар на Технолошка Медицина му го извадил слепото црево со рѓосан отворач за конзерви и ножици за лим (за него теоријата за бактериите беше „чиста бесмислица“). okno.mk | Margina #11-12 [1994] 23

” Цицам ужас од лузната прободена со игла, подводниот врисок на тапите нерви им праќа предупредување дека доаѓа времето на копнежот, печат угризите на беснилото...

Политиката на цензурата во оваа замја отсекогаш ме фрлала во несвест - мислам, во секое време можеше да отидеш на 42. улица и да видиш кур и пичка и цицки и газ колку ти душа сака, а тогаш одеднаш, некој популарен филм беше, заради неколку разголени сцени, етикетиран како неморален.

Во текот на педесетите постоеше голем проблем околу Лолита, па потоа околу издавањето на Љубовникот на Леди Четерли, а подоцна и поради Хенри Милер- овиот “Tropic of Cancer”.

Врабецот Џивџик за малку ќе паднеше во несвест.

Конечно, ѝ го предадоа; таа го отвори, го прочита и се вцрви толку што мислевме дека ќе падне во несвест; се сврте околу, погледна низ целиот клас, и мене ми се стори дека особено долго гледа во мене и Земанек; потем одеднаш побледе, стана, го стутка ливчето под блузата и побара од класниот да излезе надвор.

Мишел пишува: „Сите жандарми во еден глас ме прашаа дали го познавам човек, и кога им одговорив дека не го познавам, го измасакрираа тука, во мојот стан, во присуство на нашите фамилии коишто испопаѓаа во несвест од страв.

Ќе испоцркаме на сцената на која и пингвини од ладно би паднале во несвест.

Се врати дури по неколку саати, збунет и вџашен, и прво ја допи ракијата пред да ѝ раскаже на мајка му дека во банката е целосен хаос, луѓето викаат, жените паѓаат во несвест, а службениците не знаат што да прават и само нервозно се растрчуваат и упорно повторуваат дека нема пари.

Сета ноќ, како што ми расправаа подоцна, сум бил во несвест од оган. Дури пред муграта, огнот стивнал.

На жена си Профимица, која често паѓаше во несвест, ѝ велеше дека е родена под знакот на некоја ѕвезда паѓалка која нема постојано место на небото, која е пречувствителна и кревка и која од ништо, од туку-така паѓа.

Таа се збуни. „Зошто?” праша. „Ќе ти биде маж”. Девица позелене и падна во несвест.

И враќањето беше тешко; ја минав цела Русија, цела Романија, додека стигнав овде; ме фаќаа сите болести што војните ги оставиле: тифус, маларија, грип; некои ги прележував по пат, а некои по болниците; паѓав во трески, во огнови, во несвест, но се храбрев, си давав кураж да истраам, да се вратам жив...

Профим настојуваше да те земе од болница и да те донесе овде, а таа, вчудоневидена, потресена од она што Профим го сторил, почна да паѓа во несвест. Ѝ беше тешко, ги земаше девојчињата и бегаше кај мене; јас ги прибирав, но немав што да им правам, со што да ги хранам.

Често ќе ни речеше: ”Знам, душичката ви сака женско; и јас кога бев помлад, кога бев на вашите години, не можев без женско: во секој град каде што скитав имав по некоја: и во Атина, и во Анкара, и во Рим, и во Мадрид; ќе ми се прилепеше некоја или јас ќе се врзев за неа, но никогаш повеќе од една година не ја држев: ми стануваше здодевно само со една жена да живеам; штом ќе оставев една, наоѓав друга; се лепеа како по мед; ми ги мереа со педи раменава и градиве и велеа: јаки мажи сте вие, Грците; и можеби - затоа тешко го доживуваа оној момент кога ќе им речев дека ги оставам, дека во друг град одам, во друг крај на светов, и во тој момент или паѓаа во несвест или како диви мачки ми се нафрлуваа со ноктите да ми ги ископаат очите; или ќе ми се обесеа со рацете на вратот и ќе речеа: и ние одиме со тебе...

„Ништо не тревожи се”, му рече Профим на Полина, „тоа е минлива болест; и мајка ѝ така паѓаше во несвест”.

Профим викаше, се будеше, ја будеше и жена си, која сѐ повеќе, кутрата, од страв и возбуда, паѓаше во несвест. Но поминаа и соништата.

Ја слушнав и караницата меѓу вас во оние денови кога ја натеравте тоа да го чини; таа ти се спротивставуваше, плачеше, паѓаше во несвест, но твојот бес и закана ја тераше да попушти.

Се врати, кутрата, назад, но пак продолжи да паѓа во несвест: ѝ беше срам од селото.

Тоа ѝ беше последното паѓање во несвест.

Профимица веќе беше падната во несвест и никако не се освестуваше.

А, и назад кога се враќам,дома, не дека имало некој што во несвест ќе падне кога ќе ме здогледа (со исклучок на ТОТО, кој како луд скокаше по едно метро во вис): „Дошла мама, ќе ми даде кучешки бисквит“.

А може да е во несвест или само задуман.

РИСТАЌИ: Ајде, да кажеме дека и тоа добро сторил што ја донесол горе кога била во несвест, не ја оставил на улица да се бере светот, околу неа како на исфрлена, ама не разбирам со какво право се осудил да ја бара за невеста!

Фразата „Туку, можеш ли да ми...?“, во нашата фамилија предизвикуваше ужас, дури имаше жени, тетки, сестри од бабите и дедовците, дури и братучетки кои, кога ќе го чуеја неговото „само за кратко време“, речиси паѓаа во несвест.

Пиеше, ама никој никогаш го нема видено пијан.

Тие не поднесуваат порази, а кога ќе наидат на нив, паѓаат во несвест.

Значи, плачам вчера јас, паѓам во несвест од тага и чувство на вина.

Кога ги видел така осакатени Самоил паднал во несвест.

Жена му на Мил ќе паднеше во несвест.

Речиси сите деца се тркалаа во несвест и само едно се слушаше: вода, вода-а-а-а!!!

Затоа Анѓа се додржа; не падна во несвест.

Рацете... нозете... лицето... и од внатре секаде...

По еден миг, сам, почнувам да се тресам.

Стариот е сѐ уште во несвест... Струполен...

Во меѓувреме, двајца од луѓето-тркала паѓаат во несвест.

Братучедите веќе постапуваа како во несвест, но сепак, кога се одврзаа, ги стегнаа краиштата на гашниците, тупаниците ги слепија на папоците и како да се подвиткаа од некој внатрешен грч.

- Како што бев на стража - почна да објаснува Горјан - дотрча Трајче и почна да вика: „Командирот... чичко Анѓеле... Германците...“ и падна во несвест.

Гледам вжолтен е сиот: може да падне во несвест...

Друг пат ми рече да насликам крави, “знаеш, тие се така прекрасно пасторални и претставуваат потполно траен израз во историјата на уметноста”. (Иван, инаку, знаеше вака да паѓа во несвест).

По патот сум паднала во несвест од гангрената.

И од болките нешто сум паднала во несвест.

Зачудено гледале младите и старите, се возбудиле мачките и птиците, се разбранувале тротоарите, се исплеткале улиците, телефонските жици се испокинале, се занишале осумкатниците, прозорците зинале на сите довршени и недовршени згради, на еден фабрички оџак му дошло студено - чадел, веќе нема да чади - и паднал во несвест од зачуденост.

Е што е тоа? Како тоа? Зошто, на пример сега не паднам во несвест. Што е тоа што ме држи исправен.

- Уште е во несвест и ќе оздрави како баба Санда кога ја оперираа, нели?