во (предл.) - партизан (имн.)

Појдоа во партизани... Го одведоа Мијалче со сите.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
- Собираат за во партизани!
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
По неколку дена, отако се дозна дека брат ми Спиро отиде во партизани, дојдоа монархофашистите од Лерин и ги зедоа татко ми, мајка ми и снаата, трудна шести или седми месец, брат ми Ѓорѓи и брат ми Јане.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Во нашето село се најде Пандо Дуковски како најпаметен да ги организира младите деца да излезат во партизани.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Можел да појде и во партизани, ама бил врзан за нив, работел за нив. Како шпион, како предавник.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Снимателот беше, впрочем, предвоен фотограф, кој излегол во партизани последните месеци колку да им ги направи на новите раководители првите ретуширани портрети, па како таков, то ест како уметнички фотограф, стана и филмски снимател во новооснованото филмаџиско претпријатие, но иако дополу задоволен криеше уште амбиции, што допрва имаше да ги видат оние што беа доделени да ги сетат на свој грб.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Само како се нашол в планина, кај своите, во партизани.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
„Така, готово е. И полоши ги правевме во партизани.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Некои не се воздржуваа да земат повеќе јадење, за под перница, зашто кој знае, можеби ќе снема, како што се случувало во партизани.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Во партизани честопати го сонувале, а тука го има без ограничување.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
„Ноќта пред да замине во партизани“, му пишуваше, „од возбуда не можеше да заспие. Ни јас.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Сликата е направена само неколку месеци по неговото заминување во партизани, а до неа се гледа друга слика направена по неколку години, по ослободувањето на Скопје, кога одел на Сремски фронт.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Беше кивна на другарите на Дракчета кои, како што со право ѝ се чинеше нејзе, му наместија да мора да оди в партизани за да можат тие да си останат по дома.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
На прво место со еден кому партизанското име после му беше Ѓунијата, не знам како му беше вистинското име, кој после побегна в партизани, стана некој командант таму и по војната се најде меѓу големџиите, во Скопје.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Добро, знаеле дека и Маре излегла последните месеци во партизани.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Па јас бев еден од тие што сум ги терал девојките да одат во партизани, значи што сум ги мобилизирал, велам, па зошто сега ги сожалувам?...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Како моето куче што го имав в партизани.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Ќе се наоружаат и право во партизани.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ако не ти чини, вели Манол, оди пак во партизани.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Да се одбегнува примање во партизанските одреди единици на владината војска кои ќе посакаат да преминат во партизани.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Добрила беше мајка, а јас ќерка.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
И навистина загина на Плетвар. Тој беше втор што загина од нашето село. Така заврши со чизмите.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Ќе ја кажам накусо содржината: Имав двајца браќа, едниот, Јордан, отиде во партизани, а потоа и другиот се подготвуваше да оди.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Покрај сѐ, ние заедно со Мане Шнајдерот работевме за движењето, а јас си размислував ако одиме во партизани и ако останеме живи, можеби животот ќе се измени, па тогаш можеби и ќе се земеме.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Најпосле дојде денот кога заминавме во партизани, во 1944 година.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Кучињата ноќе лаеја, а најмногу се слушаа во комшии зашто оттаму имаше некој избегано во партизани и ноќе доаѓаа постојано да проверуваат.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
А од ќебето што ми го дадоа во партизани, Мане Шнајдерот ми соши пантолани, пумпарици, зашто првите ми се искинаа.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
По патот пишман станав зошто реков Цвета да не излегува во партизани.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Веднаш потоа ја симнав униформата и се преоблеков во фустан и отидов кај родителите на Мане.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Неговите домашни го одвраќале да не оди во партизани, но кога разбрал дека јас сум заминала и тој веднаш тргнал.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Првпат се сретнав со нив, но чувствував обврска зашто во текот на целото време во партизани, татко му на Мане ми испраќаше пари.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Имаше многу деца а имаше и еден син колку мене кој се викаше Камбо и кој подоцна замина со мене во партизани и ме спаси од стрелање.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Тој подоцна загина во партизани.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Видое, пред да излезе во партизани, беше момок кај нас дома и веруваше дека тој ќе ја земе наградата, му велеше на татко ми: Ќе одам во партизани, ќе ја убијам Виолета и ќе ја земам наградата.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Луѓето постојано одеа во партизани.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Беше планирано да излезат дванаесет души во партизани.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)