во (предл.) - расказ (имн.)

Спокојно, лека полека, како во расказите на Чехов во Јалта во кои задолжително се наоѓа и некое кутре а се изговара и по некој француски збор.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Има во расказот „Црниот лебед“ на Гајто Газдинов, еден впечатлив лик. Станува збор за рускиот емигрант Павлов. Човек со необични способности.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
И на Реџов му е јасно колку е несигурна верата од која само во крајна нужда се бара спас, како во расказот Судниот ден, кој впечатливо зборува за големата суша и за молежливите погледи кон небото.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Додека Кучешката и Чуварот на сонот имаат исто дадени алегорично- симболички значења, значења во расказите Глувче и Грев произлегуваат исклучително од самиот текст.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Во расказите на Михаил Ренџов тие го заземаат онаа вистинско и истакнато место кое го заземале (само со обратно значење на придавките) на улиците на нашите градови.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Во расказот се зборува за средбата со нечистите сили симболизирани со заумни свадби, уплашени коњи и ѓаволски јариња.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Патешествието е веќе во тек“ („The seeker on the way of sound“).
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Реалните топоними, од расказ во расказ, ја исцртуваат топографската карта на Скопје, градот- лавиринт, непознат и никогаш до крај „видлив“, дури ни за самиот автор, кој, патем речено, поседува извонреден сенс, слух за нервот на градскиот живот и вриеж: „Како што му растеше стажот на таксист, така му се откриваше и Скопје, како октопод, несогласен со своите краци, некаде осветлени, некаде завлечени во темни пукнатини, невидливи за самото животно“(„Влијанието на Хорацио Цвикало врз растот на шарените анти-упатства, III“).
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Козличето се гостеше со сочните лисје и трева. О, колку е среќно козлето, коментираше гласно Чанга, се внесуваше во текот на настаните во расказот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
И овде, како во расказот, имаше волк, но не се знае­ше кој е вистинскиот, всушност имаше повеќе.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Чанга, при првото читање, не претпоставуваше дека волкот ќе биде замешан во расказот. Но тој брзо се појави.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Во расказите, како и во романите, Џојс го опишува неговиот роден град Даблин од мошне необична перспектива: како непристрасен, невидлив и безличен наратор, а во исто време страсно, живописно и изнијансирано, со искосен, замрачен и меланхоличен поглед, свидетелски и дистанциран истовремено...
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Докторира на правните науки во 1906 година и со години работи како висок службеник во некои осигурителни компании.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)