во (предл.) - рбет (имн.)

Од мракот демнат зелени очи, од мракот машинките стрелаат в нозе, в 'рбет, в чело.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Во рбетот забив цртачка игла. Палецот го зачукав врз показалецот.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Ја отсеков левата рака. Некаде се наоѓаше стапалото. Шев на мојот рачен зглоб.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Повторно доаѓам пред долината и таа се отвора како стара книга на залутениот ветар лисјата се шират и во неа влегуваат право високото небо со гребенот на врвот планински што лебди над облаците потоа снегот што се спушта жолт и овенат право во моето срце измешан со поројот во 'рбетот што му шуми.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Борејќи се против (всушност бегајќи од) Русите во 1945 год., тој бил погоден во рбетот.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Фаерабенд се запишува во офицерска школа, надевајќи се, залудно, дека тренингот ќе трае повеќе отколку војната.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Отец Симеон беше сигурен дека е повисок од Мирона за неколку пршлени во `рбетот. Се спријатели со браќата Крловец од здодевност.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Прстените во `рбетот му се трошеа и тој се виткаше стискајќи ги со брада ковчестите гради.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)