во (предл.) - слух (имн.)

Прсна во нивното грло и последната жица а плачниот звук на тоа прскање остана да трепери во слухот на Отец Симеон. „Дали сакаш да сме негде долго и сами?“ ја праша и се сети - оперетска романтика. „Ќе појдеш ли со мене, Јано?“ Зад неа лазеа морници.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Тоа тој можеше да го заклучи секогаш кога ќе престанеше да размислува и кога се престоруваше целиот во слух, живеејќи со секој дел од себе само со она, што се случуваше во неговата собичка.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)