во (предл.) - средиште (имн.)

Многуте нелогичности, карактеристични само за транзициониот период овде, низ кој, веќе многу долго минуваше мојата земја Македонија, создава слика: како сите да бевме заплеткани во средиштето на лепливата пајажина од пајакот на транзицијата.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Како да одеа во средиштето на животот за да ја одградат браната на реката на запрениот животот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Една многу убава алегорија за среќата и еден поглед на бурната историја на Балканот и владеењето на идеологиите. Méditerrané, juillet, 1997 Макар што во средиштето на дејството на романот Времето на козите, нема повеќе кози колку што нема носорози во драмата на Јонеско, романот на Старова е парабола, метафора чие значење постојано нѐ одминува...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Тоа беше Театарот, старо здание градено во псевдокласичен стил небаре пресадено овде во средиштето на Балканот од Виена, од Рим или од Париз!
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Уште една тенденција навлезе во средиштето на таа уметност, тенденција значајна за „техно-уметноста”; се работи за уметничко демонстрирање на научни начела и постапки, посебно како чувствено допадлива и јасно присутна инсценација на конструкцијата”.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Во услови во коишто конкретната содржина на десната екстремистичка политика од поодамна е дел од владеачката идеологија како и на институционализираната, значи државна, политика, постоењето на нешто „уште поекстремно“, „уште подесно“, служи само за легитимирањето на државната десничарска политика како умерено центрумашење, за нејзиното полагодно сместување во онаа пренатрупана сива зона во средиштето на политичкиот спектар.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Обата збора tenet соединети во средиштето создаваат крст.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Сепак, Тасо сѐ уште не е “кончетист” во смисла на субјективниот “кончетизам”, но кончетто е во средиште на неговата поезија и неговата поетска теорија.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Таа нова позиција на човекот во светот му го покажува неговото мрачно потекло и истовремено ја разбива илузијата за неговата положба во средиштето на светот“, пишува Ефтимиос Варламис (Eftimios Varlamis) во својот есеј за Хундертвасер.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Таа преокупираност е во средиштето на Уводот во потеклото на геометријата, текст што посебно го преведов затоа што Хусерл во него се сосредо­точува на пишувањето.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Но, вистина е, и во тоа сѐ повеќе верувам, дека по неговиот пример и јас се упатив во друга насока.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Од експлозивната енергија на критичката традиција на деветнаесеттиот и дваесеттиот век, денес преостанаа само театрални одречувања, ритуални негации. 92 Margina #4-5 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Потенцијално, разрушувачките ефекти на критичката енергија лесно се инвестираат во средиштето на инсталираниот систем.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Значајно е, се разбира, за родовото кодирање на операта тоа што, како и бродвејскиот мјузикл, операта им дава на исполнителките гордо место и тоа што сижеата и музиката си ги организира околу нив, за да можат постојано да бидат во средиштето на вниманието.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Целата работа е во потребата да се вклопиш, да му се приспособиш на местото во кое веќе живееш и работиш.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
За да се објасни понатаму геј-значењето што е кодирано во известувањето што го најдов кај мене в шкафче, треба да кажам нешто за идентитетот на самата Аида и за драматичната положба во која самата се наоѓа кога ја пее аријата Ritorna vincitor!
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Натпреварувачките спортови, да се фатиме само за првиот пример, може да уживаат поинаков родов статус од оној на театарската изведба и, како резултат на тоа, да се здобијат со поинакво општествено значење, токму затоа што мажите што се гледаат како играат спорт треба да прават нешто, а не само да настапуваат.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Знак е за неуспех (или за одбивање) на асимилирањето.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Кога геј-луѓето ќе се лишат од заедничкиот, комунален живот, од сопствен општествен свет, главната мисла на геј-политиката веќе не е отпорот против хетеросексуалното угнетување, туку тоа станува асимилацијата, односно приспособувањето кон главнотековното, поривот за општествена прифатеност и интеграција во општеството во целина.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Се смениле модите, а денес тешко би можел да се најде подобар пример за ненамерен камп од оваа бизарна, екстравагантна, апсурдна, дементна костимирана драма, со сета нејзина театрална претераност, емоционална разузданост и со нејзиниот показ на моќта на еротската страст да ги испреврти нормите на семејството, на нацијата, на расата и на општествената хиерархија.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Одново се поставуваат така што во средиштето ќе им бидат општествената признаеност, дефиницијата на државјанството, значењето на патриотизмот, практиката на вероисповедањето, идејата за семејството.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Така, насловната улога во Вердиевата опера ја пее жена.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Не; попрво, кога припадниците на спортскиот тим играат натпревар, нив ги гледаат попатно, како автори на настан, како сторители на дело, при што самата игра е во средиштето на интересот.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Прашањата како што се воената служба за гејовите и еднаквоста во однос на бракот, кои порано беа борби за пристап до осигурување, за правична распределба и за отстранување на дискриминаторските пречки, сега стануваат борби околу симболизмот на општествената припадност.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Ова особено важи за тимските спортови, каде што играчите не ги гледаат поради нив самите, не како предмети на интерес самите по себе – како оние во гимнастиката и скоковите во вода, каде што спортското натпреварување лесно подлежи на обвинението дека дава проѕирен изговор за упадливо себепокажување и каде што затоа мажественоста на учесниците може полесно да се оспори.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
И потоа, „Ха, звучи како наслов од Лајф. Во средиштето на ‘животот’. (Life, живот) Ние сме во смртта. О, боже.“
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Грижата за одговорност стои во средиштето на деконструктивното искуство.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Облечен во бела кошула, потклекна пред своите судии што се собраа додека му ја читаа пресудата: “(...) Изречуваме, изговоруваме, пресудуваме и изјавуваме дека ти, Галилеј, поради сопствените објаснувања, изречени за време на процесот, и што си ги признал, си се покажал пред овој инквизициски суд како мошне осомничен за ерес, бидејќи си застапувал учење што е погрешно и спротивно на Светото писмо, имено, дека е Сонцето центар на светот и дека не се движи од исток кон запад и дека Земјата се движи и не е центар на светот и дека е можно да се застапува и брани како веројатно некое мислење и откако неговата содржина била прогласена за спротивна на Светото писмо; и како последица на тоа си се испоставил на сите цензури и казни што светите закони и останатите општи и поединечни законодавства ги вовеле и ги утврдиле против таквите престапници.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Од овие со задоволство ќе те помилуваме под услов веднаш со искрено срце и со вистинска вера свечено да се одречеш, да отповикаш и пред нас да ги отфрлиш споменатите заблуди и кривоверства и сите останати заблуди и кривоверства, спротивни на апостолската и католичка црква на начин и во облик што ние ќе ги пропишеме.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Следниот ден, во среда, на 22. јуни 1633 година изутрина, го доведоа Галилео Галилеј во големата сала на доминиканскиот манастир Санта Мариа сопра Минерва во средиштето на Рим, каде што обично се одвиваше тој вид обреди.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Сите прозорци од собите во Гнездо гледаа кон паркот во средиштето на болницата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Паркот беше послан со мека трева, испресечен со патеки, покрај кои имаше клупи.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Додека чека, времето за Невена стои: откако ќе слушне што се бара од неа, со зборот „смрт“ во средиштето, таа ќе сфати дека „невестинската надеж“ поминала како и самиот живот.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Иии-сусе, Адријан, неговите очи како сини планети, седи како стрела исправен и вика „Пет“. Пет? Пее? Лет?
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Ние сме во средиштето на случките и патките 79 дојдоа да гледаат.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Секој актуален чинител се опкружува со кругови од секогаш нови виртуалности, каде што секој пушта во оптек некој друг, а сите заедно го опкружуваат и реагираат на актуалното („во средиштето на облакот на виртуално сѐ уште е виртуалното од повисок ред... секоја виртуална партикула се опкружува со сопствен виртуален космос и од своја страна секоја го прави тоа до бескрај“).
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Махмуд Дарвиш беше во средиштето на вниманието во Струга и Охрид, се сеќаваше на враќањето на Рафаел Алберти, во 1978 година во Струга, во годината во која како да славеа две враќања од егзил во поетската република во Македонија, со големиот шпански маг Рафаел Алберти.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Бев среќен што можев во еден убав повод, каков што ретко дарува судбината, да го сретнам повторно по многу години Махмуд Дарвиш на бреговите на Охридското Езеро, роден на другиот брег на ова езеро, кое го сметав како дефинитивна татковина.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тој беше во средиштето на вниманието.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Мајка речиси никогаш не била во средиштето на нарушената тишина во семејството, секогаш беше некако скраја, да нè подзадржи на работ од животот, да нè понесе, а сега таа сакаше да замине сама преку границата.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Но, нејсе, најзначајно беше да се зборува за него, да остане во средиштето на вниманието.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Поточно, во средиштето на воениот кошмар на Балканските војни.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Бев во средиштето на мракот, а токму од таму, помислив. водат сите коридори на стравот.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Потоа сфатив дека всушност станува збор за делови на лавиринт, бидејќи секоја патека завршуваше со ѕид што не го разурнува ни најсилната желба.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Брзина на светлината - Cour carré - Како што затвореник излегува на прошетка под надзор, сам и молкум да се насладува горко на дневната светлост инаку обична, тогаш света; како што несвесното си го подава грбот на есенското сонце да се згрее а лицето да остане темно, како Месечина од онаа страна на видливото; како што затрупаниот бунар посесивно и со мака ги чува подземните води усовршувајќи ја мајсторијата да ги заташкува трагите и да создава привид на секнат извор; како што квадратот е круг, и крст и триаголник, удвоен симетрично и синхронично; како што жената си краде од сонот за да добие време за да биде „нешто повеќе"; како што нема добивка ако нема загуба како што нема сенка ако нема предмет ; како што медитацијата бара отсутност при подотворена свест за светот и душа а енергијата е материја помножена со брзината на светлината на квадрат - така дворот врамен со ѕидини желно кон небото над Лувр зинува се простира префинето како акт на Роден или можеби на сестра му, Камила со намера да го покаже замислениот ерос на торзото видено одзади метатеза на тихоста манастирска и метрополска; - така стихијно надоаѓа тихиот дожд желбата да бидам во средиштето на симетријата бесконечен и рамнодушен број ослободена од суета, од неразумно самољубие зашеметена од ненадејната рамнотежа на крстот, на квадратот, на кругот и да се успокојам, ако веќе морам оти со толку тревоги од различно потекло добивам порив да излезам од себеси а потоа како ќе се сложам и составам во едно, знам ли?
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Таа сѐ уште може да биде прекрасна сѐ дотогаш додека ја држиме на дистанца, во средиштето на фантастична околина, опкружена со ограда, недофатна, неостварлива.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Непреченоста согледува дека во сета вселена секоја работа, секое човечко суштество е во средиштето, и дека токму поради тоа тој е најпочитуван од сите.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Така мојата инсталација е речиси пророчка.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
“Feminist Spaces.” Review of Architecture from the outside: essays on virtual and real space, by Elizabeth Grosz. Hypatia - Volume 19, Number 3, Sum- mer 2004, 209-216. UNHCR/IPU. Nationality and Statelessness: A Handbook for Parliamentarians. Handbook for parliamentarians no. 11-2005. Wilson, Rob.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
“Borders, Exiles, Diasporas.” Review of Borders, Exiles, Diasporas, edited by Elazar Barkan and Marie- Denise Shelton. Journal of World History 12.1, 2001, 248-252. Zanini, Pjero. Značenja granice: prirodna, istorijska i duhovna određenja. Beograd: Clio, 2002. 66 Zinggl, Wolfgang, ed. WochenKlausur: Sociopolitical activism in art. Wien: SpringerWienNewYork, 2001. Zureik, Elia, and Mark. B. Salter, ed. Global Surveillance and Policing: Borders, Security, Identity. Cullompton: Willan, 2005. 67 ЈАВЕН ПРОСТОР – ЕРОЗИЈА И ОСЛОБОДУВАЊЕ Опстанокот и опсегот на јавниот простор е политичко прашање [...] тоа е прашање кое се наоѓа во средиштето на демократијата.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Истражувањето нѐ потсетува дека сеприсутната реторика на ’глобализацијата’ и нејзиното навидум непостоење на граници често служи да се затскрие постоењето, како и политичкото значење, на границите во современите геополитички конфигурации.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Не само што секој консензус постои како „привремен резултат на провизорна хегемонија, како стабилизирање на моќта... и секогаш подразбира некаков облик на исклученост“ 110, но, исто така, проектот на пристигнувањето до консензус без исклученост имплицира „искоренување на политичкото“111 и „истиснување на политиката од страна на моралноста и законот“112: „Кога општеството не поседува динамичен демократски живот со вистинска конфронтација меѓу разновидните демократски политички идентитети, теренот е подготвен за други форми на идентификација да го заземат нивното место, идентификација од етничка, религиозна или националистичка природа, којашто води до појава на антагонизми кои не можат да бидат управувани од страна на демократскиот процес.“
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Токму трансформацијата на овие концепти на границите лежи во средиштето на интересот на Попоски.“
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
113 За Муф, антагонизмот им е инхерентен на човечките односи и е во средиштето на политичката сфера.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Во тие времиња кај нас постојано се цитираше една Титова изрека дека човекот е наше најголемо богатство и дека, тој е во средиштето на егзистенцијата. Времиња, обичаи...
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Беше време кога се зборуваше на сите страни за крајот на книгата пред напливот на новите електронски медиуми.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Таа ме изненадуваше постојано со своите писма: час ми пишуваше за некој збор од книгите, за некој настан од Македонија, поврзан со мојот живот и моето семејство во контекстот на актуелноста, час зафаќаше големи прашања од егзистенцијата, поттикната од читањето.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
14 По навлегувањето на германските сили во Романија и по нападот на италијанските сили на Грција, т.е. кога настаните на Балканот се нашле во средиштето на политичкиот и стратегискиот интерес, и покрај тоа што официјално не биле во војна, американскиот претседател Франклин Делано Рузвелт го испратил на Балканот својот посебен пратеник, полковникот Вилијам Донован.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Тие организирале тркалезна маса под наслов „Борба за Балканот“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Од причини што настаните на Балканот во текот на целата 1943 година се нашле во средиштето на интересот на американскиот печат и го привлекле вниманието на американската јавност, уредниците на месечното илиустрирано списание "Слободен свет" (Free World), кое било застапник на демократијата, на своите страници отстапило посебно место за разјаснување на новите револуционерни тенденции што се појавиле во одделни земји со започнувањето на Втората светска војна.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Неговата посета имала за цел да го испита пулсот на балканските земји спрема Германија и да ја согледа можноста за сузбивање на експанзионистичкото германско влијание на Балканот, како и евентуалното убедување на балканските земји да се спротивстават на германската и италијанската експанзија, со што би го намалиле воениот притисок кој бил вршен од страна на Германија врз Велика Британија, а исто така неговото присуство имало за цел да испита дали се можни јакнењето и престижот на САД на Балканот.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)