во (предл.) - суета (имн.)

Тој му ја подаде свеќата на Лествичникот, а овој, во суетата своја грозна, ми ја предаде светлината мене, за да не му биде на услуга на Филозофот, втор да не биде, лачиносец да не е, и јас помислив: „Ако. Нека остане светлината Негова кај мене, кога Лествичникот е слеп за да ја познае, а дадена на рака му беше“.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Крени ја палатата од зборови високо високо Но остави еден прозорец да гледа Во суетата и нејзината црна бесилка.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)