во (предл.) - црков (имн.)

Потам ходеешчем, тој видел едни сватои шчо носеле в црков една невеста, да ја венчеет.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Жената му ја дала и тој си ја забрал пред себе и си ја занесол дома си.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Откако извидел толку будалшчини по светот, старијот се вратил утешен дома (заедно со накитената свиња), оту нашол луѓе побудали од своите жени.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Во тоа време видел попот оти чес му праат мирјаните, посигнал тој по пагурот и рекол: - Е, како гледам, домаќине, никој маката кабул не а чинит да го крева отпрвин големиот пагур, за да пие ракија!
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Ја, подај го, јас да го земам, оти ние попоите за мака сме родени.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Подал домаќино една гуска печена.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Невестата била троа височка, повисока од црковната врата, та кога дошла до вратата, не ја соземало да влезит в црков, без да се поднаведит малу.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Невестата се наведила и си влегла в црков.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)