во (предл.) - шум (имн.)

ЖЕНО Твоето димензионално тело фантастично изобилство на еротика во шумот на сексапилноста...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Зборував… Зборував… а притоа сеќавав како напрегнато сум вслушан во шумовите од соседната соба; дури и прашував; сигурен сум дека неколкупати прашував, но не гласно туку во себе. (Навистина мислев дека го прашувам во себе Грофот.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Нејзиниот шепот се губеше во шумот на брановите.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Шушлакот шуми по сувите лисја во шум на сеопфатна тишина што доаѓа оддалеку.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
А моето распрашување од прилика течеше вака: Извинете, а собава до вашата дали е собата на Мирко Бунде?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)