ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Во ќебиња и легени - посечени раце, нозе, прсти, скршени заби, извадени очи. Сѐ во една јама.

Умрените се носеа завиткани во ќебиња, во веленца, на тезгериња, или на колички и се фаќаа со дрвени куки.

Александар истипка едно ОК и пиши каде и повторно се вовлече во ќебето.

Најтешка беше умирачката. Мртовецот се вадеше надвор извиткан во ќебе, зашто ни сандак можеше да му се направи, ниту на гробишта да се однесе, туку само му се правеше дупка во снегот во дворот и се оставаше тука за да не се смрди в куќи и да не се плашат децата; се забодуваше крај него висок стап со крст на врвот за да му се обележи местото: да се знае каде е ставен во снегот и да се најде кога ќе запре снегот за да се однесе на гробишта и да се закопа.

Зошто вака завиткан во ќебе ми се шеткаш од соба в соба?

Потоа долго ме носеа во ќебе де угоре, де удолу, како во сон го слушав жуборењето на потоците.

Ги завиткуваа во ќебиња и пљас во водата. И толку.

- До таму – покажа со рака – каде завршува паркингот – во ќебе ме довлекоа две жени.

Една од тие воени зими беше најстудената што ја помнам; студот не ни дозволуваше да заспиеме навечер, па останувавме со мајка будни во мракот на приемната соба, тропавме со нозете по подот и триевме дланка од дланка да се згрееме, проговорувавме по некој збор, а потоа, кога ќе изминеше ноќта, кога ќе минеше утрото а ближењето на пладнето малку го ублажуваше студот, одевме секоја во својата соба и заспивавме.

Немавме ќумур ни дрва за огрев, па во зимите седевме завиткани во ќебиња, со капи на главите и ракавици на рацете.