во (предл.) - волшебен (прид.)

Кога ќе затоплеше, најмалата, тета Дитка го изнесуваше телевизорот на западниот балкон, ќе го наместеше во насока на зајдисонцето и наметнувајќи се со ќебе, се впиваше во волшебниот екран.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Синтагмата acutezza recondita (скриена остроумност) се претвора во волшебна формула на тогашниот маниризам, обележувајќи ги и дворските "манири" и занаетчиството и модата. (...) Треба, значи, да се прикаже одреден тип на човек и да се анализираат разнородните "културни документи", наоѓајќи сличности и со сегашноста.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Како умот со години да му беше заробен во волшебната кутија за инстант заклучоци – телевизорот.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Сплетена по теркот кој му е познат само на таинствениот карактер, пајакот, таа е обвиена во волшебни бои.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Дури најрапавата стара кожа на долговечен човек е обвиткана во волшебната разнобојност на светлината на животот.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Пеењето на птиците, чуруликањето на врапчињата, се претвори во волшебна утринска песна, песна со која птиците го поздравуваа раѓањето на новиот ден...
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Ви праќам во Волшебното самарче колку што можев муниција и неколку бомби.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Скицата со податоците стави ја во Волшебното самарче и прати ја по млекарчево.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
------------------------ Бродови одважни, потонати, непознати!
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Сѐ зборува за една прекрасна сума.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Утре ќе летне пред носот на чунот во волшебен плик од бурата сочуван цел златници ликот на онаа кума.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)