во (предл.) - војнички (прид.)

Потковичаните го спружија Лазора помешечки на веленцето Хаџи Паново и го пренесоа дома кај нив, кај Хаџи Пановци.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Тогаш настапи Мустафа ефенди; на заптиите и на војниците им издаде заповед да ги фатат и да ги отераат Арнаутите во апсаната прилепска, а Лазора да го однесат во војничката болница за да го излекуваат, но Јосиф не даде; Сами ќе го излекуваме, рече.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Девојка во војничка униформа, потпрена на левиот лакт без престан ѝ мафта со десната рака и ја вика да дојде.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Во војничка униформа беше многу убав, светлината на плавите очи се мешаше со темнозеленикавата боја на палтото...
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Со чезата на комшијата, кој беше нејзин врсник, спакувана во војничко дрвено куферче на бате, си замина во правец на железничката во Куманово.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Станува евидентна, дури и за еден млад ум, во цивилниот живот недоволно нагласената поделба која наоѓа јасен израз во војничката дистинкција помеѓу „офицер“ и „човек“.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Тој, Ливајн и Пикник честопати правеа долги бош-муабети во кантината или ноќе во војничкиот клуб, на кои Ризо најмногу зборуваше.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Се разбира дека тоа не е сѐ. Социјализмот во мојата претстава почнува некаде од некои газиени ламби, со право на одвај четири тетратки во годината во гимназиските клупи и со многу транспаренти и пароли против студот; со први куси панталони од излитено вејничко ќебе што ќе ги облечеш одвај на твојата шеснаесетта година за да прошеташ низ полето што сѐ уште потсетуваше како да е „во војнички цокули обуено...“
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Палата, дами во сатенски фустани и нивните избраници во војнички униформи и беспрекорно исчистени црни чизми до колена.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Велат дека сум била многу мала, па не можам да се сеќавам на моментот кога тој во војничка униформа се појавил на влезната врата со најголемиот букет цвеќиња за мајка ми.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Валцерот зативнуваше, неочекувано да премине во војнички марш.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
(Јавна куќа. Симон во соба со проститутката Мими. Главата му е положена во нејзиниот скут. Облечен во војничко. Таа му ја милува косата.)
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Зад нив и зад дрвото, поточно зад одамна сплетена ограда од црни прачки, во војнички ред пловеа по стрелесто прав поток три пајки и еден многубоен паторок. Над нив висеа сочни реси на жална врба.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Во темнобронзовиот двор сличен на половина од голема тепсија стоеја безработно потпрени на криво дрво двајца, Сандре Самарија и Арсо Арнаутче.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Оти нема кревет за мене? и онака облечен во војничка мандија туку го стегаше коланот чиниш нешто крие во пазувите па се плаши да не му испадне.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Ваков да се појави - ни во ученичка ни во војничка униформа, со коси над веѓите не само над ушите, со растропани чизми од изминатите војни и со здебелен глас од домашен тутун?
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Сѐ уште одеше во војничка униформа, со титовка и црвена петокрака. Го викаа стариот партизан.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Кога судбината ќе ја затвориш во војничка матарка место да ја оставиш во познатата древна волшебна ламба или во глинениот сад скриен во таен дел на домот, зар нема да го очекуваш она што мене ми се случи? - се прашуваше Раде Ич откако заседна во Кралска круна, на штипското Корзо.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)