во (предл.) - директен (прид.)

Кај нас денес, како некогаш таму, култот на Нацијата успева во она во што не успеа ни култот на божицата Кали: целиот народ да го претвори во тагови, или во директни соучесници на таговите, во ајдуци и јатаци.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
43. Мисирков не им се спротивставува на католицизмот и протестантизмот и од чисто практични причини: овие гранки на христијанството не беа државна религија на ниедна од претендентките за Македонија, па следствено и не беа во директна услуга на завојувачките планови на соседите, додека тој сакаше да ги гледа во Европска Турција и интересите на големите католички и протестантски држави за да не се остане само на едностранчиво влијание.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Сеедно дали постои или не бакнежот, со неговото „случување“ се случува и пресврт во директното опкружување на поетот: се населуваат две тишини околу него како доказ дека имало бакнувач, како оставена трага во денот на нешто што пролетало низ него.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Петтата категорија им припаѓа на новопечените лешпери и богаташи, односно такозваната бизнис- шалабајзер елита кои се во директна спрега со овие од првата категорија, а нивната главна особина им е што е можно повеќе луѓе да излажат во текот на денот и секојдневно да напраат по некоја дубара за да дојдат до што е можно поголем профит за себе притоа уништувајќи сè што им стои на патот.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Најголемиот дел од материјалот на кој се работеше немаше никаква врска со стварниот свет, дури ни таква врска каква што постои во директната лага.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Наместо било што во директна врска со О'Брајан или со Братството, во свеста му се појави некаков комбиниран приказ од темната соба во која мајка му ги помина последните денови од животот и од малата соба над продавницата на г.Черингтон, со стаклениот тег за хартија и со металната гравура во нејзината рамка од ружино дрво.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Неговиот воајеризам при пристапот кон филмот се манифестира на повеќе начини.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Првиот е неговата оддалечена, пасивна режија, потоа, во директна смисла, честиот избор на сексуалноста како тема за неговите филмови, што може да се нарече и ладен воајеризам, бидејќи тие не се правени за да индуцираат сексуално возбудување, туку како ладни записи на разни, девијантни видови сексуалност.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Уште повеќе, жените во државниот социјализам беа во директна зависност од државата, придружена од намалената директна зависност од нивните мажи, додека категоријата на моќта како конституирачка за односот меѓу мажите и жените не беше тематизирана.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Нели јас тоа самиот го видов и во директниот телевизиски пренос.!
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Единственото нешто со кое можев да ја одредам правилната насока беше потребата да не се доведам во директен контакт со агресорот.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Според второто стојалиште, што го застапува и Соломон Маркус, се укажува на функцијата според која „звуците во поезијата и преку неа стапуваат во директна врска со човечките доживувања после симптоматските и симболичките коренсподенции помеѓу фонетските појави и вонјазички појави.“
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Факторот на неспознатливост е во директна врска со иронизацијата на историјата како документ чија вистинитост не се доведува под прашање.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Во хибридниот јазик на бате Иле, како и кај дедо Санде (кој, пак, затоа, францускиот го зборуваше граматички без грешки¹) се провираше блага нота на кумановскиот (иако во Скопје живееше од својата десетта година - сите деца во приказните на бате Иле имаа десет години!), но кога ја кажуваше прокопиевската историја, во директниот говор на „актерите“ задолжително го употребуваше кумановскиот.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Ова е нова форма на војна, и сите идни војни, сите идни несреќи ќе бидат војни во живо и несреќи во директен пренос.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Сето тоа беше голема претстава и денес веќе не може да се повтори бидејќи војната на ова подрачје и војната во Чеченија се долги и конфликтите не можат да се збутаат во директен пренос.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Ми се редеа неброени слики додека очекував Катерина да се разбуди и да се појави.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Господи, а ако сум ги употребил во директна расправија? Со поединец, или со сите?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Зборуваше на арапски јазик. Беше во директен контакт со претседателот Бен Али.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во периодот кога Петар Велики ја стрижеше руската аристократија и ја пресоблекуваше од традиционалните кафтани во облека по европски вкус (во 17. век), дихотомијата меѓу автохтоната словенска култура и западните влијанија го дефинираше стилот на рускиот интелектуален живот во тоа време.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Овие извори се посматраа во директна релација со автентичното руско детство над кое потоа се надградуваше целокупната култура.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Како извор на легитимитет за различните општествени групи, тој секогаш е истовремено и место и извор на конфликт.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Сè поголемата комодификација на јавниот простор и контролата врз него (било да е во директна форма на полициска контрола и надзор или индиректно преку архитектурата и просторното планирање) води кон редефинирање на целиот концепт на јавниот простор.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)