во (предл.) - дневен (прид.)

Закупецот му гарантира на закуподавецот дека подзакупецот ќе го употребува предметот според договорот за закуп (чл. 589, ЗОО).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
5.  Работодавачот потребата од работници ја обезбедува преку: 1) огласување на јавен оглас во дневниот печат на товар на работодавачот; 2) објавување во службата надлежна за посредување при вработување, без наплата, во согласност со закон; 3) посредување на службата надлежна за посредување при вработување 68 преку упатување на лица за вработување од евиденцијата на невработените лица и 4) агенција за посредување при вработување со наплата од работодавачот, во согласност со закон.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Намерно поставувајќи го во дневната соба, да ме потсетува дека времето брзо врви.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Еднаш фрли кристален пепелник сакајќи да го удри спикерот поради еден погрешно изговорен збор.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Чекајќи се умори и се пензионира малку пред време како лектор во дневниот весник Вечер (кој одамна веќе не е тоа што беше).
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
На креветот во дневната соба пред да падне во постела седеше врз гума за пливање како мало дете кое уште не проодело за да не се преврти на едната или на другата страна.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
На ѕидот во дневната соба во куќата на моите родители виси една слика (масло на платно) чинам насловена е Деца бегалчиња.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Молчешкум ги слушав не разбирајќи ги докрај тие бескрајни разговори за ликовите од албумите, кои бликнуваа во собата исполнета со чад, напати низ радосните, ведри тонови и живите раскажувачки надвикувања, понекогаш скриени во нечујните шепотливи коментари и придушениот кикот или тргнати од ненадејната гласна смеа на присутните, а потоа, другпат, лебдејќи во дневната соба, во успорените кажувања полни со паузи, со завладеани тишини и говори со стегнато грло.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Таа вечер семејството вечераше во дневната соба - Дејв јадеше на каучот, Сузан на послужавник во нишалката од трска, а Ренди на подот пред телевизорот.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Во дневната за 2 секунди настана ерупција од воодушевување и ментално онанирање.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Ратка имаше тотална доминација во куќата, а даљинското од телевизорот во дневната соба беше апсолутно под нејзина контрола.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
- Него ти имаш ли намера да се жениш? - го прашав ко од пушка Тогаш Шољич ја лупна чашата од маса, отиде до дивидито и неочекувано ја рокна „Ерген одев мајко поарно ми беше” , а атмосферата во дневната набрзо се вжешти.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Се изврши дефинирање на тоа што се подразбира под објавување на јавен оглас – „секое јавно објавување на потребата на работодавачот од работник, за пополнување на слободно работно место, без оглед на тоа дали огласот се објавува во дневен печат или во други средства за јавно информирање, печатени или електронски. 18
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Со дополнителните измени на чл. 22 и новововедениот ст. 2 од истиот ЗИД се укажа на обврската обезбедувањето на потребата од работници преку јавен оглас задолжитено да се врши со претходно внесување на јавниот оглас во електронскиот систем на АВРМ пред неговото објавување во дневниот печат или во другите средства за јавно информирање печатени или електронски на товар на работодавачот (чл. 3 од ЗИДЗРО/јул.14); в) Измени претрпе и чл. 23 кој го регулира објавувањето на слободни работни места, на кој со новововедените пет става дојде најпрво до регулирање на максималниот временски рок во кој работодавачот може да изврши избор во зависност од вкупниот број на кандидати кои се пријавиле на јавниот оглас за едно работно место и тоа: (1) во рок од 45 дена за пријавени до 200 кандидати; (2) во рок од 90 дена за пријавени 201-500 кандидати и (3) во рок од 120 дена за над 500 пријавени кандидати.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Мора истото да го направам и на каминот во дневната соба.”
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
А за Евелин случајно разбраав. Едно утро штотуку сакав да влезам во дневната соба кога го чув нималку пријатниот глас на госпоѓа Изабел.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Следното утро кога се пробудив отидов во дневната соба. Таму немаше никој.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Во нашето детско паметење имаше многу место, та затоа не ги заборавивме овие зборови што секој ден беа преточувани во дневни пароли.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Обидите за моќ-контрола од деведесеттите ќе се одвиваат на екраните во дневните соби на поединците.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Во нациите каде што религиозните или партизанските политички групи ги контролираат екраните за да произведат параноја, луѓето ќе бидат исполнети со страв, бес и морално насилство.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Во последните десет години, Исламските држави и САД ефективно ја достигнаа оваа точка.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Погледна низ вратата која водеше кон балконот и рече: „Се сеќаваш - еднаш стоевме овде, на балконот, ти погледна кон тротоарот и рече: ‘Сакам што поскоро да дојде денот кога и јас онака ќе му помагам на моето дете да прооди.’“ „Се сеќавам,“ реков.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Се сеќавам,“ реков. Таа ме прегрна. Отидовме во дневната соба.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
За првиот приватен театар во Бугарија „Ла Страда“, формиран уште пред петнаесетина години, се сетив деновиве кога во дневниот печат прочитав дека има иницијатива за формирање на два приватни театри во нашава Македонија.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Што се однесува до мојата тема театарот, деновиве во дневниот печат прочитав како еден актер им удира врела шлаканица на други двајца чинители на театарскиот чин во нашава Македонија.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Сталин, кој најмногу се сакал себе си, но и својата ќерка по име Светлана, откако ја прочитал песната објавена во дневниот печат, помислил дека е посветена на неговата ќерка.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
А на другиот му се било случило објавување на песна во дневен весник со голем тираж.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Ете како го прави тоа Трајче Кацаров. Неговите текстови-рефлексии започнуваат со еден сосема природен вовед од светот на уметноста или од секојдневниот живот, од некое прочитано интервју или занимлив прилог во дневниот печат, а потоа со голема доза иронија, гротеска и цинизам, укажуваат на состојбите во општеството, небаре прилог кон градење на една нова македонска културолошка свест.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Во дневните белешки, јасно ја потенцира дилемата што произлегува од тоа, односно што големиот Јонеско ќе може да ѝ остави во наследство на ќерката?
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Дома доживуваме научнофантастична инвазија: Вселенскиот брод се сместува во дневната соба и се наметнува чувството дека се наоѓате на виртуелно патување низ вселената.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Една типична реклама покажува семејство во дневна соба додека мудро „расправа“ околу некоја нова играчка неопходна за животот да ви се претвори во рај.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
На пладне, како фурија со долга коса, се втурнува во дневната соба, гладна и уморена, ама не легнува да одмори, туку менува маица и пак низ врата, мојата ангеларија, со која можам да комуницирам само ако ја оставам на раат.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
А ти со невестата - во дневна!
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Запалив цигара на балконот и гледав во Крстот што наполу светеше, се помолив, како секогаш кога ќе го видам (а, го гледам стотина пати во денот, од секој агол во дневната соба).
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Зашто претпоставувам дека новите вработени при Министерството за „највнатрешни“ органи, во одделот за катадневно следење на „дешавките“ во дневен боравок ( 20 поени)блиска „средба“ на француски кревет (40 поени) и каква било активност во тоалет (69... поени) ќе го снимаат материјалот и... потоа и ќе ни го понудат на пазарот во форма на ЦД,убаво спакувано со обвивка на која како колаж ќе бидат претставени најбитните моменти од долго или краткометражниот филм.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Во темното море полесно се дишеше отколку пред тоа, во дневната горештина.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Во нив јас безглаво се спасував пред диносауруси и пред други, уште, пострашни животни.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Газда Таки седеше во дневната соба со филџан кафе, чаша вода и грст локуми на масата до него.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Во првите повоени години бројот на турските зборови во македонскиот јазик, особено во дневниот печат, ќе биде видливо присутен како стремеж да се најде посебен збор во однос на другите југословенски јазици.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тропотејќи со чизмите и со уште еден писок од чешелот децата нагрнаа во дневната соба.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Се врати назад во дневната соба и седна покрај една мала масичка што стоеше лево од телекранот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Телекранот во дневната соба беше поставен од некоја причина во необична позиција.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Постои уште една сцена слична на горната, која, како и оваа, не се регистрирани во дневните белешки.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Некои се задоволуваат со тоа што ќе сменат чорапи, некои други се поамбициозни и менуваат фризура, некои го менуваат распоредот на мебелот во дневна, некои менуваат работно место, некои брачен партнер, некои одат дури дотаму што ќе се променат себеси...
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Беа во дневната соба на нејзиниот стан и ментално се приготвуваа да излезат да заакаат некаде по Манастираки.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
„Поткровјето”, започна тој. Таа си замина во дневната соба.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Тој налеа малку кафе. Во заднината, две девојчиња си играа со коцки на килимот во дневната соба, под светлината на зелените светилки.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Девојчињата се смееја во дневната соба.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Тогаш сакаше да гледа телевизија во дневната соба, а мајката на Ане седеше до него и молчеше.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Ни збор да не чујам! - и си ги облече влечките што одеднаш се појавија во дневната соба.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Вечерта влезе во дневната соба додека мајка ѝ гледаше телевизија ѝ рече да ѝ купи дезодоранс.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Јас ќе одам прв во веце! - го слушнав братучед ми.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Многу биле разочарани кога дури и во дневниот печат обелодениле грда слика за негрижата во нивниот град.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Секојдневните борби и ослободувањето на градовите во Македонија биле топ-тема во дневните весници на САД.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Во тие информации се истакнувал и потпишаниот договор меѓу Тито и отечественофронтовската Влада на Бугарија за вклучување на бугарските единци во операциите за ослободување на Македонија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Диво водевме љубов со саканата на подот во дневната соба. Како животни.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Знаев дека тоа е невозможно, па сепак, кога третиот ден по смртта на дедо ми Баџак тато нѐ однесе во дедовата куќа во Влае, одев од соба в соба и внимателно разгледував да не најдам некоја трага од присуството на дедо ми што би значело дека тој сепак е жив: некоја недопушена цигара во пепелникот, тукушто соблечена кошула, чорапи свиткани и ставени во „беж“ еспадрилите што најчесто ги носеше, очила врз отворениот весник на канабето во дневната соба, недоиспиено, сѐ уште топло кафе...
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Пела, стискајќи се во фустанот на бабата Перса, ништо не можеше да разбере од гласовите што се слушаа од секоја уста, ама затоа пак нејзините итри сини очиња ја видоа широката тепсија како плива врз главите на новодојдените полна дури со врв и покриена со некоја бела убава басма што некој , подоцна, ја нарече, свила, и таа тепсија сама од себе како да лебдеше врз главите и откако влезе заедно со тоа купче тела во дневната така набрзо излезе од таму и како да јурна во спалната и кога таа успеа да се провлече низ тие разлетени фустани и машки костуми, ја здогледа во празното врз широкиот кревет и во тој миг од страната на балконот како здрвена стои тетка Деспина, а една друга тетка, тркалезна во лицето со светилки во ситните очиња нешто ѝ зборува и ѝ подава шејови што ги вади од тепсијата и ги реди на нејзината десна рака.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Тетка Ана се препали. - Саше, Саше, што се случило, каде беше, што ти е, смири се, Саше, престани! – викаше, го молеше, го потресуваше за рамена, го прегрнуваше.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Наспроти него, кој речиси и не се помрднува од масата во дневна, што ја има претворено во работна маса и постојано нешто чита и пишува, татко ми е вистински скитник.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Дома не беа ни татко ми, ни мајка ми, па морав сама да пробуричкам низ нивните фиоки за да ја најдам адресата на Игбал.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Седна на скаличките пред вратата што директно води од дворот во дневната соба и си ја фати главата со раце, мислев и косата од очај ќе почне да си ја кубе.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Уште повеќе се расположувам, толку многу што дури сум спремна да не правам проблем ако татко ми и брат ми изразат желба да останат со нас во дневната соба. Ама, не се случува така.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Секој седнат на своето место во дневната соба, гледавме телевизија или разговаравме. Обично беа тоа интересни муабети.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Утредента кога се разбудив, го видов како спие спружен на каучот во дневната соба.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)