во (предл.) - лев (прид.)

3 Имено, при емајлирањето на предната страна од шпорет за греење нејзе ѝ прснува парче емајл во левото око.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во август 2006-та, вршејќи ги своите редовни работни задачи на работното место, Ф.И. без своја вина доживува повреда при работа (несреќен случај / vis maior).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
20. Ја одлепив вакуум-гумата во десната рака не помрднувајќи ја онаа во левата.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
42. Ја одлепив вакуум-гумата во левата рака не помрднувајќи ја онаа во десната.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
52. Ја одлепив вакуум-гумата во десната рака не помрднувајќи ја онаа во левата.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
(Решително, со цврст чекор се упатува кон спалната, но во моментот пред да ја отвори вратата се појавува Духот на слободата во лик на убава девојка облечена во бела облека, со распуштена долга коса, со факел во десната рака и венец во левата).
„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)
* На маслото истури му платно, импрегнирај го мозокот, обои го твоето сеќавање! На изложбата (на ококорените сомнителни очи) не покажувај им го виножитото во левиот џеб од панталоните.
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)
Соседот исто почна да кашла и да шепоти за да се приближи во левиот ќош.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Гласот прашаше од соседната ќелија: — „Има ли некој во долапот? Ако има дојди во левиот ќош!“
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
„Клинциве летнаа како мушички. А ти ми велиш си бил водач на јуначишта.“ Тоа Џеронимо фрли лоши зборови по нас.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Тоа ти е - дај си ја раката!“ извика Џеронимо удирајќи со десната тупаница во левата дланка.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
На излезот од паркчето се свртевме. Љупчо и Џеронимо седеа на нашата клупа.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Тоа несомнено беше торбичката на мојата роднина Емилија: на неа имаше иницијал Е, на кој долното цртиче му беше малку поткршено, синџирчето што служеше како рачка на исто место беше скинато, па потоа лепено со калај, во левиот агол неколку алки недостигаа.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Преку прозорците се спуштаа тешки, кадифени пердиња, а долу во левиот агол од одајата стоеше исправено големо тркалезно венецијанско огледало, ишарено по рабовите со чудни шари, купено од Куршумли-ан во Скопје, од трговците што доаѓаат да тргуваат таму дури од Дубровник.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
И потем, како да сме се договориле, како мислите да си ги читаме, се упативме кон аглите на собата, јас во левиот, тој во десниот.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Мустафа ефенди е оварда кога се работи за наши пари, вели Максим и ја преместува тутуката од десната во левата рака; првин полека, претпазливо, ги симнува панделките од неа, потоа се навалува нанапред и со лицето на дланката на десната рака ја чисти, небаре ја мазни, тревата пред себе.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Понекогаш неговиот пријател сликар го наоѓа заспан во левиот или десниот горен агол на просторијата.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Сега Фјодор веќе не излегува од својата сукња и од креветот. Ќе пролебдее малку низ собата.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Сензибилниот слух на поетот сепак регистрира придушен кикот во левиот агол, од каде шепоти брадлестиот: „Гледај го...татино синче...поетот со тенки живци...несреќниот Едипчо...
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Вади цигара. Ја држи во десната рака, во левата ја држи запалката.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Евтина светкава дискотопка се вртеше во средината на салата, а кога очите му се навикнаа на темнината, тој виде дека местото е полно со мажи, сите седнати по двајца-тројца во сепареа слични на нивните.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Братучед му добро го познаваше местото – самоуверено влезе и седна на една празна маса во темно и зачадено сепаре во левиот агол.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
„Ти, во третата клупа! Да, ти, не се прави на удрен! Што е ти е тоа во левиот џеб?
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Во левата рака држи маче, направено од црно кадифе, со црвена пеперуга на вратот.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Па шеретски се смешка и ми прогледува низ прсти како мангуп зашто и Бог е само човек и, бидејќи беше – не беше кога ми требаше, сега и мене и на сличните на мене безрезервно ни ги напојува батериите, па дури и кога меѓу две тесни здолништа не можам да одлучам, како да го слушам него и неговата поддршка за оваа, во левата рака, со повисокиот шлиц.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Кога се сврти, забележа дека во левата дланка стегаше роза. Розата го обеспокои.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Парацелзус бавно изусти: – Патот е Каменот. Појдовната точка е Каменот.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Кога трговците ја довлекоа до мене празната кола на две тркала, оној што беше спрегнат во левиот дел на јаремот, ми се претстави: - Јас сум Пишпирик, трговец на мало и големо.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
- Немам невидливи пари. Вие како трговци не ќе имате никаков ќар од мене.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Се качи на самарот, се исправи и, држејќи се во левата рака за ногата на Ристета, со десната го зеде секирчето и замавна по ортомчето.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Во десната рака носеше сребрен ибрик со шербет, а во левата кошница со гурабии, симиди и ѓевреци.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Да ја отвори, но не да се предаде и напие вода, ами со пиштолот во левата рака и јатаганот во десната.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Од прозорците нарипаа пет снажни момчиња во мариовска облека – селани-гологлави, со долги перчиња заплетени на темето, во бели кошули и гаќи, со опинци, вооружени секој со по еден пиштол во левата и јатаган во десната рака.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
А велат, убави земји биле тие; здрав инсан, ќе има што да делат нашите синови што ќе останат живи. – Ех, кој сака да бегува, ќе ги крвави гаќите како ние едно време – им се замеша во разговорот и Фета-бег чиј син пред некој месец се врати од војната сакат во левата рака и десното око.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Во левиот ќош мала печка а на другата страна има дрвено креветче. Струја нема. Светиме со ламба.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Чана сака нешто да му пререче, ама наместо тоа со ногата ја истуркува бовчата во левиот ќош кон задната страна.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Хористите, со и без маски, грабаат од кошарата и танцувајќи по ритамот на блузот, со уживање ги гризат јаболките. таа во кадата или чинот на капењето како ритуална вертикала мојата пријателка ужива во решавањето еротски криенки низ антиката гилгамеш и енгиду ахилеј и патрокло како топли браќа незаситноста на хачепсут само (за) доволноста на хиполит ноншалантно како дома си влегува во неизмерната живост на паганските олимпи го бакнува кастор во левиот полукс во десниот образ со сибила ги претресува најновите пикантерии мислев се работи за умешност научена од библиотеката од таткото универзитетски професор по математика дека едно попладне не видов како се капе како си игра со сапунот по кожата силно возбудувачки сепак наивно така црномурестата египетска божица си играла во нил со младунчето хипопотам миноската голограда девојка со острите рогови на бикот дијана со шумските извори сосема лесно можев да ја префрлам во персеполис атена картагена нинива меѓу бадемовото млеко гулабовите очи јасминовиот цвет сокот од лилјан босонога ќе стапне меѓу нив во насмевката нитрага од исклештениот грч на дојденката најскриените катчиња на висечките градини се отвораат пред неа мокра сфинга сред куќните змии ограбувачите на пирамиди светите писма лавиринтите сиот си се вжештил ми вели не е тоа секс одговарам тоа е мит и влегувам во кадата есента веќе ги пожолти градските улици или фотоапаратот како детектив
„Или“ од Александар Прокопиев (1987)
А вака, одвреме навреме, го допираше во левиот џеб на палтото.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Сите се вративме во базата. Огнен е лесно ранет во левата рака. Ти се јавуваме преку Самарчето.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Со бастун во десната рака, а пелерина или мантил во левата.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Дури ни ножот со кој ја сечев зелката, за оној проклет боршч на татко ти не го бев оставила на масата туку го држев во левата рака додека се крстев.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Оној кој доаѓа од Гурок има адресар во левиот џеб (навистина имаше), во кој, ако сега го извади, отвори и погледне во него (тој го стори тоа) ќе погледне во извесен телефонски број (тоа беше бројот во кој тој гледаше).
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Првата хируршка операција на којашто присуствував, во Глазговската кралска болница, беше многу атипична за болничката хирургија во тоа доба.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
1. По навика во левата дланка го гледам ѕидот од којшто се одбивам, Пс-с-с-с-т-тихо психо.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Кога Петар Бем ме повика утредента да дојдам на партија шах, ти ја држеше десната шака во левиот џеб на неговото палто.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Се врати бргу, рече Ајде Митро, дај ми гу малечкото у ва р’ка, а су ва другта теп ки та зем! и без многу да чека, во левата Дончото (машала), во десната Митра - две деца на иста возраст чиниш!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Дома, во брлогот за спиење во левиот агол зад вратата се прибираше дури во самата темна ноќ.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Десната рака во левиот ракав, левата во десниот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Си ја ставив сликата во левиот џеб, веднаш до срцето, и си реков: засега е доволно.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
„Таму на крајот носете, во левиот ќош, кај што грамадиме да се стори хумус“ советуваше чичко Темелко.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Ех, да си имам една сестричка!“ ја гушна Теми и ја бакна Теми во левото обравче.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
- Кога ќе речеш пушка, што ќе помислиш? - Тој со стапчето што го држи во левата рака покажа на пушката.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Оган, мајоре! Јани почувствува силен удар и пржење во левиот бут.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Фанка, ранета во левата рака, потстенкува, ама песна не одлепува од усни.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Со опинци и бели објала испрекрстено опашани со ремење, со пиштоли на појас и со реденици фишеци на крстот ставени преку градите, со брада до појас, обраснат, со каплак на главата, со пушка во левата рака и со гуна преку рамената. – Добро утро, добри луѓе- рече тој гласно.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
А во левото крило јас! Лево крило напред марш! А во него јас!
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
(Соба во манастирски конаци, провизорно поделена на два дела. Во левиот дел кујна, маса за јадење, две сламарици.
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
Секогаш се чудев што ќе се случи ако го запрашаш ова нешто, на кинески, што тоа има во левиот џеб од панталоните.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Светиот Архангел Михаил беше насликан со хартија во левата рака, ама со меч во десната, и тој пусти меч некако го разбуди ибн Бајкота.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
- Види ја, на пример, оваа ѕвезда горе, во левиот агол и птицата што е над неа! Ја гледаш?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Погледни – ми покажа во левиот агол од неговиот килим.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Оваа во десниот само што не полетала, толку ѝ се кренати крилјата нагоре, а оваа во левиот се подготвува тоа да го стори.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)