во (предл.) - недовршен (прид.)

А кога понекогаш ќе ги отвореше во недовршен насмев, тоа изгледаше така кисело и отровно што и кога ќе ги тргнеше очите од него, тој насмев ти остануваше во тебе како студен допир на мртовец.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Каков говор птичји, елиптичен и продорен пролог во недовршена Реч двојба во којашто прогледува стравот: трска ли е, змија ли е?
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)