Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Се чини дека нашите „префинети“ правници се нечувствителни за социјалните димензии на овој специфичен тип работен договор и, повеќе од сигурно е дека, не прават никакви посебни напори да им олеснат на очајните работници кои се напикани в ќош.

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

А во одделни судови од државава има судии што, годишно, имаат во работа по 500 предмети, додека во други судови, на истиот број предмети, работат дури седум судии.

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Точно е и тоа дека нашите македонски судии 6 – „многупочитуваните“ членови на благородната каста на clarissimi et amplissimi viri (Кикерон), како да се заразија од вирусот на граѓанското студенило (Т.Адорно), па не сосем ја сфаќаат сериозноста на проблемите на 5. Цит. сп.Рајнхард Цимерман: Облигационо право – Римски основи на граѓанската традиција; Просветно дело АД; Скопје, 2009; стр. 349.

„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)

Компаративното изучување на разните стари алфабетски системи на писмо ја реконструира типологијата на настанокот на писмото и дава општа слика на процесот на создавањето на алфабетскиот систем на писмо врз основа на систем на писмо- прототип, што е земен за пример и што служи како модел за новосоздаденото писмо.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Првата и основна етапа на овој процес, јасно е, претставува расчленувањето на фонетската страна на јазикот во одделни фонетски единици, кои би требало да бидат изразени со особени графички симболи на писмо.

„МАРГИНА бр. 37“ (1997)

Таквите литературизирани судбини во одделни литератури имаат своја богата традиција и претставуваат долгорочен национален интерес и системска програма во творештвото.

„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)

Тоа е направено едноставно и топло, се раскажува како кога се прикажува бајка, но мајсторството на писателот и педагогот тоа го прават така зашто во него не е ништо измислено, туку сего тоа некогаш било и како такво треба да се знае ида се помни.

„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)

Бевме распоредени во одделни паралелки, башка Македончиња, башка Грчиња...

„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)

Три врати однадвор водат право во одделените прегради.

„Послание“ од Блаже Конески (2008)

Прво зборуваа воздржано за премиерата, небаре од гледиште на гледалиштето; потоа поминаа на пофалби за работата на режисерот како негово дебѝ, па на комплименти и признанија за улогите на колегите во одделните сцени, за на крај да завршат со бесрамно откриени самопофалби што кулминираа повеќе со дерење одошто со пеење, поправо со разногласје колку грло ги држи.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

Ги слушаше предавањата, одеше на вежбите, ги даваше испитите; спореше со колегите за професорите, се дружеше со колешките по струка, дискутираше со демонстрантите за нејаснотиите; навлегуваше во одделни предмети, обидувајќи се да ја замени својата рамнодушност барем со заинтересираност ако не со вљубеност.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

Така со време, не ги собра ами ги одбра, покарактеристичните случаи од тие свои одговори и ги објави во одделна книшка што наиде на широк прием кај читателите.

„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)

Каде ли заседава тоа нивно собрание, другар Боге?

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Постојат многу индиции, продолжив, дека неколку дена пред тажниот настан тие веќе се здобиваат со нужните насоки а во одделни случаи располагаат и со имињата на актуелните кандидати.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

Тие прашања ги поврзуваат преферираните правци на развој од сегашноста со оние од минатото; тие ја охрабруваат индивидуата да го идентификува развојот на посебните излези сместувајќи ги во одделни секвенци од настани кои се одвиваат со текот на времето.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

Прашањата кои ги историзираат посебните излези се посебно ефикасни во воведувањето алетрнативни нивоа на акција.

„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)

1. На мојата работна маса цел куп книги и фасцикли со исечоци од списанија и весници, извадоци од архивски документи и од објавени мемоари на политички и воени челници од двете завојувани страни во граѓанската војна во Грција, селектирани белешки од фалбаџиски топорења, измислувања, лаги и кодошења и во одделни коверти белешки од обични, простосрдечни раскажувања на живи учесници и сведоци во кои се сочувани најавтентични доживувања од времето кое како лишај и лош сон е залепено и врежано во нивните и наши спомени.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Атентаторите ги има четири, сите во одделни ќелии.

„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)

МРО во лицето на Гоце Делчев, Ѓорче Петров, Јане Сандански, Димо Хаџи Димов и многу други остро ѝ се противставувале на врховистичката политика спрема Македонија воопшто и одделно спрема врховистичкото инфилтрирање и врховистичките подготовки за поттурнување на пожари во одделни околии во Македонија.

„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)

А создавањето, редум со српскиот и бугарскиот, одделен македонски литературен јазик не е ли рамносилно со одделувањето на Македонците во одделна, ни српска ни бугарска, ами македонска словенска народност?

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Формирањето на Македонците во одделна словенска народност е најобичен историски процес, сличен на процесот на образувањето на бугарскиот и српско-хрватскиот128 народ од некогашните јужни Словени.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Кога се преселија во куќата, почна да спие во одделна соба.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Ручаа заедно, одеа на одмор заедно, посетуваа пријатели заедно, но ноќе, таа му доаѓаше тогаш кога таа сакаше.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

Во одделните текстови на Чинго таквите одбрани нараснуваат во хиперболизиран вид и се изразуваат во извесни морбидни облици.

„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)

Не може да се рече дека Камилски беше задоволен од одговорот, но додека неговата сопруга ги послужуваше парчињата од петаникот, пита којашто беше од фамилијата на тикушот, но со разбирливо и предвидливо име, Татко се обидуваше да ја доразвие својата мисла: Пред малку ја разгледувавме судбината на зборот модар патлиџан.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

Како што, мој пријателе, во одделни јазици постојат одредени темни зони, коишто остануваат непреведливи и кои, всушност, го сочинуваат самиот идентитет на народот што го говори тој јазик, така и зборот тикуш може да биде темниот, непреведлив збор на идентитетот во доменот на прехраната.

„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)

И во тоа општо стврднување на позициите, што настапи околу 1930-тата, некои постапки што беа одамна напуштени, во одделни случаи и пред стотици години - како затворањето без судење, употребата на воените заробеници како робови, јавните егзекуции, тортурата заради изнудување признанија, употребата на заложници и депортациите на цели народи - не само што станаа повторно вообичаени, туку беа толерирани, па дури и бранети од луѓе кои мислеа за себе дека се просветени и напредни.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Во одделни случаи тие дури и не беа мртви.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Ламбо Дукетов во погорните класови, а заедно со мене, ама во одделни класови Васил Боглев и Јани Николовски.

„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)

Аман, бе Фидане, бе! Их, ама вино си имал!... (Седнува меѓу нив). (Момци и девојки, стоејќи во одделни групи, се задеваат.

„Печалбари“ од Антон Панов (1936)

Море, девојчиња. Пуштете грло! Де нешто поживо!...

„Печалбари“ од Антон Панов (1936)

Кажете ми дали знаете за него или за неговата книга?

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

Пред извесно време ми падна в раце еден кус напис за Фајар во кој се зборуваше за финансиските тешкотии низ кои минува овој издавач, а неколку дена потоа прочитав и неколку реда кои можеби ја објаснуваат ситуацијата: Странските култури навлегувале во Франција во одделни налети во зависност од нередовните и непостојани интереси.

„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)

Исто така, дополнителна загриженост кај британскиот политички и воен естаблишмент претставувало сознанието дека во крајот на 1944 година Британците не би можеле да одговорат на советскиот воен предизвик, имајќи ја предвид исцрпеноста на својата економија во текот на војната, како и задолженоста кон САД за доделената воена помош.